Eşcinseller Uyanın Artık Kendinize!

Hayatta hiç "Neden eşcinselim? diye ne sorguladım, ne eşcinselliğimden dolayı tereddütler ve bunalımlar yaşadım, ne de kendimi suçlu ve günahkar hissettim. Eşcinselliğim yapımın bir gerçeği olduğundan dolayı, bundan memnun ve mutlu olmamam için aptal olmam gerekirdi. Birileri istediği veya beni zorladığı için eşcinsel değilim ki ben. Kendimi bildim bileli cinsel yönelimim kendi cinsime karşıydı. Duygularımı ve cinsel arzularımı uygulama çağına gelince de yapıma uygun bunu gerçekleştirmeye başladım. Bu durumun da ne bana, ne benimle birlikte olanlara, ne de herhangi birine zararı vardı.

Şimdi birileri diyebileceğim heteroseksist sistemin dalkavukları çıkıyor, kendi öğrendikleri şekilde, kendi çıkarlarına uygun, kendi kafalarınca saçmalıyorlar "eşcinsellik sapıklık, eşcinsellik hastalık, eşcinsellik günah" diye. Üstelik de hiçbir dayanakları yok hurafelerden başka. Tabi bilim toplumu olmazsak, bu tür saçmalıklara inanılır, eşcinseller de kendi gerçekleriyle, eşcinsellikleriyle barışamazlar, heteroseksist sistemin nefretine eşlik ederek kendi kendilerinden bile nefret ederler. Çünkü onlar da heteroseksist sistemin değerlerini içselleştirmişler çocukluklarından itibaren ve heteroseksist sistemin değerlerini doğru kabul edip, ona inanıyorlar.

Tamam heteroseksist sistem çıkarları için erkeklik değerlerine inanır veya inanıyormuş gibi yaparak bunu dayatır toplum geneline ama eşcinsel oldukları için mağdur konumunda olan ve ötekileştirilen, aşağılanan, dışlanan, şiddete maruz kalan, hatta öldürülen eşcinseller hiç mi kendi gerçekleri üzerine azıcık olsun kafa patlatmaz, araştırma yapmaz, öğrenmeye ve kendisiyle barışmaya çalışmaz da kendi kendilerinden bile nefret eder, kendilerini sapık hisseder, günahkar ilan eder. Ben artık eşcinsel olup da kendini hasta, sapık ve günahkar ilan edenlerin bu durumunu kapasitesizliklerine ve bilgisizlikten dolayı cahilliklerine veriyorum.

Yaa akıl var mantık var. Benim cinsel yönelimim birilerinkine benzemiyor diye nasıl hasta, sapık, günahkar olabilirim ki? İnsan "Hastalık nedir, sapıklık nedir, günah nedir, ayıp nedir, ahlaksızlık nedir?" diye bir sorgulamaz mı? "Doğru" diye dayatılanlara "benzemiyorum" diye insan kendine küser mi? 

Eğer bu çıkarcılığından dolayı nefretini kusan heteroseksist sisteme bu kadar çok inanıyorsanız, kurtulabiliyorsanız kurtulun o zaman hastalığınızdan, sapıklığınızdan, günahkarlığınızdan, ahlaksızlığınızdan yani eşcinselliğinizden. Size zorla "eşcinselliğinizi yaşayın" diyen mi var? İçinizden geldiği için yaşadığınız bir şeye sırtınızı dönebilme cahilliğinizi anlayamıyorum. Olabiliyorsanız heteroseksüel olun da, eşcinselliği kirletmeyin bari korku ve nefretinizle. 

Artık heteroseksist sistemin baskısından korkma durumunu da, eşcinsellerin ikiyüzlülüklerinin bahanesi olarak görüyorum. Bunlarınki eş-cinselliklerini gizli olarak yaşayıp, toplumsal bazda heteroseksüel olarak varolma ikiyüzlülüğü. Kimlik mücadelesi vermek istemiyorlar tembelliklerinden dolayı. Yoksa açık bir eşcinsel olmak, kapalı bir eşcinsel olmaktan daha zor değil ki. Bu korkunun heteroseksizme homofobi olarak daha bir cesaret verdiğini bilmiyorlarsa da öğrensinler artık maskeli eşcinseller. Çünkü kafalarını kuma gömmüş Deve Kuşlarından hiçbir farkları yok. Kendilerinin, eşcinselliklerinin arkasında durmamaları da, eşcinselleri-kendilerini sabit hedef haline getiriyor. Arkasında durulmayan hedef de en savunmasız olanıdır. Eşcinsel karşıtı bir dünyada eşcinselliği eşcinseller savunmazsa kim savunur?

LGBT'lerin toplumsal cinsiyet rollerine bu kadar kendilerini kaptırıp benimsemelerine inanamıyorum. Eşcinseli de, transseksüeli de kadınlık ve erkeklik üzerinden varolmaya çalışarak heteroseksizmi besleyip büyütüyorlar da büyütüyorlar. Kendilerini de küçültüyorlar da küçültüyorlar. İnsan bir başkası olarak ne kadar varolabilir? Uyanın artık eşcinseller kendinize!

Bu yazıyı niye mi yazdım? Artık eşcinsellerimizin içselleştirilmiş homofobilerinin yansıması olarak, magazin figürü eşcinsellerin medya aracılığıyla "Beni Affedin", "Günahkarım" gibi ifadelerle günah çıkartmaya çalışarak heteroseksizme yaranmaya çalışmalarından irrite olmaya başladım. "Heteroseksizme ne benim eşcinselliğimden?" diyemiyorlar bir türlü. Belki de bu demeçlerde bir ironi vardır benim bilmediğim. "Eşcinselliğimiz yüzünden günahkarsak günahkarız ama biz buyuz" demek istiyorlardır belki. Umarım!