Heteroseksüellerin çoğunlukta olduğu sosyal bir ortam düşünün.
Gerçi kimin çoğunlukta olduğunu bilemeyiz.
Heteroseksüel geçinenlerin çoğunlukta olduğu diyelim.
Ben bariz bir eşcinselim o ortamda.
Heteroseksüeller eşcinsel zannedilmemek,
gizli eşcinseller de eşcinselliklerinin açığa çıkmaması için
açık veya kendisini çaba sarf etmeden dış yapılarıyla belli eden eşcinsellere mesafeli dururlar.
Her heteroseksüelin bu mesafeli duruşunun arkasında bir art niyet veya homofobi olmayabilir.
Çevreye karşı açıklama yapmak istememelerinden kaynaklanabilir bu durum.
Kendilerince haklı olabilirler de heteroseksist bir kültürde dışlanmamak için.
Ama buna rağmen bir erkek,
eşcinselliği belli bir erkeğe karşı mesafeli değilse,
ona yardımcı olmaya çalışıyorsa,
çevresine karşı heteroseksüel gibi davransa da
kendisiyle barışık bir eşcinseldir.
Ve bu kişi bir de beğendiği bir heteroseksüel erkeğe kur mahiyetinde yardımcı olmaya çalışıyorsa,
hiç eşcinsel ilişki yaşamasa da,
bence eşcinseldir.
Bir de ayrıca çok insancıl.
İstekli bir şekilde yardımcı olmaya çalışıyor.
Güler yüzlü,
kızmıyor.
Arada bir espri de yapıyor.
Ortamı güzelleştiriyor be eşcinsellik, eşcinseller.
Bu kişi eşcinsel değilse insandır en azından!
"Bir insanın iyi davranışlarının cinsel yönelimiyle ne alakası var?" diyeblirsini haklı olarak.
O zaman şöyle diyeyim.
Bir eşcinsel, karşısındakinin eşcinsel olduğunu iç güdüsel olarak anlayabilir
ve güzel kişilik de bu eşcinselin yapısına denk düşmüş olabilir.
Her eşcinsel de çok iyi, çok güzel olmayabilir ama en azından tehlikeli olmuyor, zarar vermiyorlar.
Nereden mi biliyorum?
Tecrübeyle sabit!
İnsanlar iki erkeğin yakınlaşmasından eşcinsellik çıkarılmasına çok kızıyorlar.
Ben de onlara,
eşcinsellik sadece erkek erkeğe cinsel ilişki demek değildir
diyorum.
Her eşcinsel heteroseksist bir toplumda eşcinselliğiyle barışabilseydi
eşcinsellik normak karşılanır,
eşcinseller açık olur,
eşcinsellere hakları çoktan iade edilmiş olurdu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder