Şu hayatta her şeye rağmen güzel bakabilmek için çok çaba sarf etmek zorunda kalmak çok sinir bozucu olabiliyor bazen. Aslında ben kendi kendime sinirimi bozuyorum. Nasıl mı; çok iyi niyetli olarak, çok dürüst olarak, çok şeffaf olarak, belki de çok cesur olarak, yalaka olmayarak, çok vicdanlı olarak falan-filan... Mağdur olanların bile mücadelelerini baskı üzerinden şekillendirmeye çalışmaları akıl alır gibi değil. Adamlar ayrımcılığa maruz kalıyorlar, baskıya maruz kalıyorlar ama bunu dile getirmekten kaçınıyorlar. Bu şu anlama gelmiyor mu? Özgürlük istiyoruz ama sizi de-engelcileri de rahatsız etmek istemiyoruz aslında. Baskıcıları rahatsız etmezsen özgürlük mü olur ayol? Dünyanın başındaki kurum da olsa, kişi de olsa bir ayrımcılık yapıyorsa, sana baskı uyguluyorsa, bunu dile getirmekten niye gocunasın ki? Özgürlük nedir, baskıdan neden rahatsız oluyorsun öyleyse? Korkak bir özgürlük mü olur? Belki herkes kendine göre haklıdır ama uymuyor bana böyle bir özgürlük anlayışı da. Prosedürler de beni zerre kadar ilgilendirmiyor. Konunun ne olduğunu dile getirmek bile istemiyorum. Adamlar beni çağırıyor, bir şeyler yapıyorum onlar için onların izini dahilinde, sonra da neden yaptın diyorlar, biz bir şey yap dememiştik diyorlar... Lanet olsun diyorum hepinize, LANET OLSUN! İnsanların özgürlük anlayışları benim özgürlük anlayışımla tamamen zıt olduğu için, artık neredeyse mağdur kesimlerle bile bağlarımı tamamen koparıyorum. Vicdanımı da insanlar için rafa kaldırıyorum. Çünkü iyilik bilmezlere mağdur olsalar bile acınmayacağını öğrendim... Ben bunu tecrübe ettim hayatta. LGBTİ dünyasına tepkili olan bazı kişilere bakıyorum da artık onlara hak veriyorum; delirtmişler çünkü onları da aynı benim gibi. Artık çok rahatsız edilmek istemiyorum; biline... Nezaketimden dolayı bazılarıyla iletişimimi onların kesmesini bekliyorm, LÜTFEN! Bugün bazılarıyla da kestim iletişimimi, diğerleri de kessin istiyorum. Çünkü şu hayatta düşünüyorum da ben başkalarına ne kadar muhtaç olmuşum, ne kadar kendim için birilerinin kapısını çamışım; olmamış gibi böyle bir şey. Ben aç kalınca bile açım diyemeyen bir insanım. Bugüne kadar kimseden borç para bile istememişim. Neden birileri için huzurumu bozayım artık, diyorum. Evet kendim için yaşamak istiyorum. Herkes kendi sorununu kendisi halletsin. Rahatsız etmeyin artık beni. Özellikle arkamdan iş çevirip de yüzüme gülenler biraz utansınlar. Son bir not daha ilave etmek istiyorum.. Gerçekten 2-3 yıldır LGBTİ tabirlilerle reel olarak daha çok bir araya gelmeye başladıktan sonra LGBTİ aleminin gerçek yüzünü gördüm ve iyice soğudum onlardan...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder