ÖLMEYECEĞİZ İŞTE, VAR MI İTİRAZINIZ!
Konuyu nereye mi bağlayacağım..? Müslüman bir ülke olan Çeçenistan'a. Duyulduğu üzere Çeçenistan'da eşcinsellere işkence yapılıyor ve 100'den fazla eşcinselin öldüğünden bahsediliyor. LGBTİ'ler diyorlar onlara ama LGBTİ'erin kim olduğu bilinmediği için ben herkesin anlayacağı dilden eşcinsel diyorum. Çeçen polisler ailelere, "eşcinsel çocuklarınızı öldürün, yoksa biz öldürürüz" diye tehdit ediyorlarmış. İnanın böyle sözler karşısında metabolizmamın nasıl çalıştığını anlatamam; fevrim dönüyor resmen. Ülkemizde de böyle homofobik insanlarla karşılaşmıyor muyuz; belki böyle direkt öldürmekten falan bahsedilmiyor ama, yoo bahsediliyor be... Daha geçen yıl değil miydi Ankara'nın göbeğine "eşcinselleri öldürün" diye afiş asılması? Ne oldu bu konuyla ilgili olarak? Benzer şekilde bir afiş hazırlasam ve birilerini nefrete hedef göstersem sessiz kalınır mıydı? Geçen yıl Onur Yürüyüşü'nün yapılmasına karşı çıkanlara polis sessiz kalmadı mı? Onları susturmak yerine yürüyüşleri engelledi Türkiye.
Hassasiyetlerden bahsediliyor ama sadece belli kesimin hassasiyetlerinden bahsediliyor ama hiç kimse maruz kaldıkları ayrımcılık ve homofobi yüzünden eşcinsellere karşı hassas davranmıyor. Eşcinsellik bir cinsel yönelimdir heteroseksüellik gibi ve insanın insan olmasından eksiltmez. Nerede insan hakları, nerede vicdan, nerede insanlık, nerede yasalar? Daha eşcinsellik demokratik sayılan Türkiye tarafından tanınmıyor. Tanınsa ne olur; insan hakları olur; kötü bir şey olmaz. Türkiye'nin itibarı artar, saygısı artar... Ben iktidar olacağıım ve bazı insanları demokrasinin dışında bırakacağım; nasıl bir insanlık ve demokrasi bu? Eşcinseller tanınsa kim kaybeder veya kim kazanır. Bu kazanılacak veya kaybedilecek bir şey değil ki; insanın doğuştan getirdiği yapısına uygun yaşama hakkı. Ne ticari bir şey, ne de zararlı bir şey.
Eşcinselliği dine bağlayanlarınki cehaletten başka birşey değil. İnsan kendini bildi bileli eşcinsel ama ona diyorlar ki sen sapıksın. İnsan içinden gelmese nefret edilmek için mi eşcinsel olacak? Sen de bi' dene bakalım olunabiliyorsa. Olmaktan korkuyorsan, zaten eşcinselsindir ki korkuyorsundur. Cehalet, nefretle varolmak... Ha Çeçenistan, ha İran, ha Türkiye. Farklı seviylerde de olsa, homofobi her yerde homofobi. Ben Çeçenistan'da ve İran'da eşcinsellerin maruz kaldıklarından bir farkını göremiyorum Türkiye'de eşcinsellerin başlarına gelenleri. Türkiye'de nefret cinayetleri işleniyor ama nefret suçları kapsamında değerlendirilmiyor. İran'dan kaçan eşcinseller, çalışma izniniz yok gerekçesiyle ülkelerine geri gönderilmeye çalışılmıyor mu? Bunlar yaşadığım şehir olan Denizli'de cereyan etmese ve şahit olmasam, hadi ordan diyebilirim ama ne yazık ki gerçek.
Ben bu ülkede saldırıya maruz kaldığım halde sanki saldırmışım gibi ceza aldım. Güvenmiyorum Türkiye'nin adaletine. Yapılan haksızlıkları da hiçbir zaman affetmeyeceğim. Koskoca hakimler mahkeme salonlarında eşcinsellerle dalga geçiyorlar. Nasıl güvenirim bu ülkenin adaletine. Beni yok sayıyor Türkiyenin Anayasası. Eşcinsel kelimesi geçmiyor içinde. Ben aslında eşcinsel hakları için mücadele edilmesi taraftarı bile değilim. Bazıları da lafımı tersten anlayıp mücadele etmeyelim diye yorumlamasın. Eşcinseller tanınmıyorsa, bu Türk hükümetinin ayıbıdır. Meclisimizde eşcinsellik ancak 100 yıl sonra konuşulabilir diyen milletvekkillleri olmadı mı? Eşcinselliğe hastalık demedi mi bazı milletvekilleri? Bazı bakanlar eşcinsel kelimesini ağızlarına bile almaktan gocunmadı mı? Eşcinsellik hakaret olarak kabul ediliyor bu ülkede. Benim varlığım bile hakaret öyle mi öyleyse? Nasıl bu ülkedeki yönetim biçiminden memnun olurum bir eşcinsel olarak? Nasıl islam dinini benimserim beni lanetlediği için? Homofobiklerin haklı bir tarafı yok; çıkıp karşıma konuşmasınlar bile.
Aslında yönetimler topluma bakıp öyle bu şekilde-eşcinselliğin aleyhinde cesurca konuşuyorlar. Aileler çocuklarının eşcinselliğini kabul edip arkalarında durmadıkları sürece, ne yasalar eşcinselleri tanır, ne de eşcinsellere ayrımcılık ve saldırı biter. Ama çevreme bakıyorum da, doğudaki eşcinesel cinayetlerini saymıyorum bile, İstanbul ve İzmir, Ankara gibi büyük şehirlerdeki eşcinsel cinayetleirni de tabi, işte çevreme bakıyorum da, aileler çocuklarını öldürmüyor ama normal bir yönelimmiş gibi davranmıyor, kabul etmeleri o kadar kolay olmuyor. Hastalıkmış gibi eşcinselliği iyileştirmeye falan çalışıyorlar, çocuklarına eşcinsel ilişki yaşamamaları için baskı kuruyorlar vesaire. Direnmesek, Çeçenistan ve İran'dan farkımız kalmaz ki.
Biliyorum hep aynı şeyleri söylüyorum ama homofobiyi duydukça öfkem kabarıyor. Susmayacağım da bundan sonra. Çünkü kaybedecek canımdan başka hiçbir şeyim yok. Eşcinsellik yolunda ölürsem gözüm arkada kalmaz en azından. Şu notu düşmeden de geçmeyeceğin son zamanlarda sık sık yaptığım gibi... Ben, cinsiyetçi eşcinsellerle ve de eşcinselliğe uhrevi yönden yaklaşan eşcinsellerle yan yana değilim. Ben doğanın yarattığının muhafaza edilmesi taraftarıyım ve de bilimsel gözlerle bakıyorum hayata. Bu da böyle biline. Özgürlük için bağımsızlık şart.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder