Bir keresinde parkta ben fotoğraf çekilirken iki kız kendi aralarında benim için, "Kendini artist sanıyor galiba" demişlerdi. Artist gibi yaşamak kadar güzel bir şey olabilir mi? Artistlik görüntüde değil, ruhta olan bir şeydir. Ayrıca sümtük biri olmaktansa artist gibi olmak insanın ruhunu yükseltiyor.
Aslında çoğu kişi artist gibi olmak istiyor ama herkes toplumsal kurallardan utanıyor! Toplumsal kurallar bizi kendimize küstürüyor. Biliyorum sporda falan her günümü görsel olarak belgelememle dalga geçiyorlardır ama önemli olan benim iç huzurum, kimin ne dediği değil. Yaptıklarımızdan değil, yapamadıklarımızdan pişman olmalıyoz. Hayat-ımız bir tane-cik.
Ve fotoğraflar da geriye baktığımda beni en mutlu eden geçmişim. Ve fotoğraflar sayesinde hiç kendime yabancı kalmıyor, kendimle, geçmişimle-geleceğimle çok barışık oluyorum. Biliyor musunuz ben eskiden yüzümle hiç barışık değildim; fotoğrafklar sayesinde daha çok sevdim kendimi... Shelfie..! Teknolojiyi çok seviyorum. Çok yüce benim için.
Mesleksizim ama fotoğraf çekmeyi en çok sevdiğim için, kendimi fotoğrafçı olarak görüyorum bundan para kazanamasam da. Ama fotoğraf stüdyom da olacak bir gün, merak etmeyin. Gerçi doğadan, hayatın içinden daha gerçek stüdyo da yok ayrı mesele... Zaten günümüzde laboratuvara da ihtiyaç yok baskı için falan...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder