Erkeklerle beraber oluyorum ve bunun bilinmesi beni rahatsız etmiyor

Erkeklerle beraber oluyorum ve bunun bilinmesi beni rahatsız etmiyor. Çünkü kötü bir şey yapmıyorum, zararlı bir şey yapmıyorum. Aksine eşcinselliğim, benim bedensel ve duygusal anlamda kendimi gerçekleştirerek toplumsal anlmada varoluşuma ve fayda sağlamama vesile oluyor. Ben eş-cinselliğimi yaşayamazsam, aklım hep cinselliğe takılı kalacağından kendimi hiçbir şekilde gerçekleştiremem. Cinsel saldırıların hangi sebeple olduğu falan göz önünde bulundurulursa, toplumun ahlak anlayışına ters düşse de kişinin kendini gerçekleştirmesinin tek ve kaçınılmaz yol olduğu kabul edilmelidir. Nasıl aç olan insan yemek için hırsızlık yapmaz ise, cinselliğini tatmin etmiş bir insan da etrafına cinsel gözlerle bakmaz. Kişilerin cinselliklerini ahlaki sebeplerle yaşayamadığını düşünün; ne olur; ne kadar bastırılabilir temel bir ihtiyaç olarak cinsellik? Kişi mastürbasyonla tatmin olabilir, mecburiyetten heteroseksüel ilişki yaşayabilir ama cinsel yönelimine uygun yaşayamazsa, sağlıklı bir tatmin yaşamadığı sürece yarım kalır. Eşcinsellerin de eşcinsel ilişki yaşamadan cinsel anlamda tatmin olup tamamlanabileceği düşünülemez. Şu kafalara iyice sokulmalıdır ki, eşcinsellik diye bir gerçek vardır... Bu gerçeklik doğada ve canlı tarihinden beri vardır. Karşıtlık homofobiden başka bir şey değildir. Bütün bunlara istinaden ve her şeye rağmen, yani eşcinsellik gerçeğine istinaden ve homofobiye rağmen eşcinseller cinsel yönelimleirnin arkasında durarak eşcinselliklerini açık bir şekilde yaşamalıdırler. Çünkü toplumsal ahlaki veya manevi sebeplerle eşcinselliklerini açık ve özgür bir şekilde yaşama hakkını kendileirnde görmezlerse, toplumda bunu homofobilerine bir fırsat olarak kullanacaktır. Diyeceklerdir ki, eşcinseller bile kendileriyle barışık değil, kendilerini kabul etmiyorlar, kimlikleri konusunda kafaları karışık, kendileirnde utanıyorlar vesaire... O yüzden eşcinselliğimiz açık yaşamaktan başka çıkar yol yoktur eşcinselliğin kabulü ve normal karşılanması için. Çünkü vücut bulan gerçekler kabul edilebilir ancak. Yoksa çıkarcı politikalar, sistemlerini korumak adına yazarlar hayatın kitabını. O yüzden hayatın gidişatına kendi gerçekleirmizin açık ifadesiyle yön verebiliriz ancak. O yüzden dile getirmeliyiz eşcinsellik gibi gerçeklerimizi utanmadan. Kaç eşcinel "Erkeklerle beraber oluyorum ve bunun bilinmesi beni rahatsız etmiyor" diyebilir. Diyemiyorsa eşcinselliğin kabulü zordur. Kendimiz inanmalıyız gerçeklerimize ve buna vücut buldurmalıyız ki başkaları da gerçek olduğuna inanabilsin.