Eşcinselliğe kötü bakış açısını bir hak olarak görenlere ne anlatabilirsinki?

Bir heteroseksüel eşcinselliği anlayamıyorsa, anlamak için zahmet etmiyorsa, hatta nefret ediyorsa eşcinsellikten, ötekileştiryorsa kendine benzemediği için eşcinselleri, daha da ötesi bir eşcinsele sapık diye müdahale etmeyi kendine hak olarak görüyorsa ve homofobisini din gibi bilim dışı bir inanca ve çıkara göre farklılık gösteren ahlakçılığa dayandırıyorsa, canlı tarihinden beri eşcinsellik olmasına rağmen hala eşcinsellik yüzünden insan soyunun tükeneceğine dair bahaneler üretiyorsa, burada bir eksiklik vardır; kişinin kapasitesi anlamında veya bilgisel anlamda ve de önyargılı yetiştirilme tarzı gibi... Ben bilime-doğaya inanmayan ve de ahlakçı olan birisiyle asla eşcinellik konusunu tartışmam. Çünkü akıl ve mantık dışı hiçbir münakaşa olumlu bir neticeye vardırmaz insanı.

Bu paragrafı neden yazdım? İslamcı sayfalardan birinde, Onur Yürüyüşü yapanlara karşı tepkimiz nasıl olmalı? diye bir yazıya cevap niteliğinde... Dinin hoşgörülü olduğundan bahsederler, ne olursan gel derler ama iş eşcinselliğe gelince, eşcinsellik ahlaksızlık sayılıp, çocuklarına kötü örnek teşkil edecek diye de homofobiyi vazife edinirler. Doğa renklerden ibaretse, size benzemeyenlerin de hayatın bir gerçeği olduğunu kabul edeceksiniz. Haktan hukuktan bahsediyorsanız, o zaman başkalarının öte dünya meselelerini kişinin kendine bırakacaksınız.

İrade nedir biliyor musunuz; başkasına müdahale etmek değil, kendi nefsini muhafaza edebilmektir. Ben nasıl heteroseksüelliğe özenmiyorsam, sen de heteroseksüelliğine güveniyorsan eşcinselliğe özenmezsin olur biter. Demek ki aslolan eşcinsellik ki heteoseksist bir dünyaya rağmen eşcinsellik varolabiliyor. Çünkü cinsel yönelim kayması nedense hep heteroseksüllerde oluyor; hiç eşcinsellerde böyle bir şey olmuyor. Ancak baskıyla heteroseksüelleştirilmeye çalışılıyor eşcinseller. Aslında kayma diye bir şey yok tabi; ironi yapıyorum. Heteroseksist toplumlarda kişiler cinsel yönelimlerini ya geç keşfediyorlar, ya da bastırmak zorunda kalıyorlar veya gizlemek zorunda kalıyorlar. Eşcinseller kendilerini gerçekleştirmek zorunda kalınca da saptı deniyor işte.

En güzel inanç nedir biliyor musunuz; kişinin bir defa geldiği hayatını içinden geldiği gibi mutlu ve huzurlu bir şekilde yaşayabilmesidir. Bakınız, kişi ancak kendini gerçekleştirerek mutlu olabilir, tutarak değil. Kişi mutlu olursa da etrafına mutluluk verir. Düşünün, bir heteroseksüel eşcinsel ilişki yaşamaya mecbur tutuluyor; bu kişi ne kadar mutlu olabilir? Eğer zamanla alışır, mutlu olabilir diyorsanız, o zaman bu dünya eşcinsel demektir zaten ve heteroseksüellik güvenilir bir cinsel yönelim değildir! Çünkü bilinçli bir eşcinselin, heteroseksüel bir ilişkiyle mutlu olması söz konusu bile olamaz. Mastürbasyon yapmak bile hayallerimiz bize eşlik edeceği için, heteroseksüel ilişkiden kıyaslanamayacak derecede iyidir.

Eşitlik ve özgürlüğe inanmayanlara ne anlatılabilir..? Eşcinselleri heteroseksüellerle nasıl eşit görebilirMİŞSİN! Gerçekten hayatın içinde de eşcinsellerin heteroseksüellerle aynı kapasitede olmadığına dair bile bir inanç var. Yani Tanrı katında eşcinsellik kötü ve heteroseksüllerle eşit sayılmıyorlar ama toplum da bu şekilde formatlandığı için, gündelik hayatta da eşcinsellerin eksik insan olduklarına dair bir inanç var. Tabii bu önyargıda heteroseksist ve homofobik bir dünyada eşcinsellerin kendilerini gizlemek zorunda kalmaları da etkili. Ancak Batı'da görebiliyoruz şu anda siyasetten bilime kadar hayatın her alanında eşcinsellerin olduğunu, olabileceğini. Bizde kalkıp da bir milletvkili veya bir doktor veya bir polis, bir akademisyen, bir hukukçu eşcinselim diyemez mesleki ve toplumsal itibarı bitebileceği için. Bizde ancak modacılar ve sanatçıların eşcinsel olunabileceğine inanılır...

Eşcinsellere kötü bakış açısı mevcut ve bunun devam etmesi için ne gerekiyorsa yapılıyor, işin en kötü tarafı insanların din gibi manevi hassasiyetleri üzerinden nefret pompalanıyor. Düşünsenize, din beni lanetliyorsa, ben o dine neden inanayım ki? Heteroseksizm ne zaman beni din üzerinden karalamayı bırakırsa, ben de o zaman dine kültürün bir parçası olarak normal gözle bakabilirim. Din eşcinselleri kanetlemiyor, din homofobiye alet ediliyor diyen LGBTİ'leri de heteroseksizme heteroseksistçe yamanma halleriyle başbaşa bırakıyorum. Heteroseksist bir dünyanın değerlerinin de heteroseksistçe olacağını düşünemiyor musunuz? "Türkiye'de eşcinsellere kötü bakış açısı yaygındır ama bu (kötü bakış açısı) bir haktır" diye düşünen insanlara, dinin eşcinselliği lanetlemediğini nasıl anlatabilirsin ki? Adamlar "Lut Kavmi"ne takmışlar kafayı ve insan haklarını bile yok sayıyorlar; senin dediğine mi kalırlar?