ADA'dan esen tatlı bir "Rüzgar", Banu Kanıbelli!

Bir albümün hissettirdikleri...

Müzik, ADA Müzik sayesinde yaşıyor.
Şirketten çıkan son sanatçı Banu Kanıbelli.
ADA Müzik gibi müziği düşünen ve müziğe emek veren şirketler olmasa Banu Kanıbelli gibi sanatçılar birilerinin umrunda olur, dinleyiciyle buluşabilir mi acaba?
Buluşsa bile sanatçılar özgürce kendilerini istedikleri gibi ifade edebilirler mi?
Banu Kanıbelli "yetişkin" tarzda müzik yapıyor.
Çağdaş Klasik müzik diyebiliriz.
Tango...
İnsanı yukarılara çekiyor müziğin kalitesi dinlerken.
Caz...
Dupduru, dinlendirici...
Evrensel, özgür...
"Tren"le deneysel ve pişman olunmayacak güvenli müzikal bir yolculuk...
Dozunda pop...
Evet daha çok caz ama tatlı bir caz, kadife gibi...
Müzik dediğin insana biraz da geleceği düşündürmeli, umut vermeli... Yeterince melankolik değil miyiz zaten?
İnsanın beyninin baslarla ezilmemesi bazen çok iyi geliyor. Sadece piyano sesi ve... Banu Kanıbelli!
Cazsa caz dedirttiği anlar da var, yani dibine kadar caz...
Mızıka... Hafif bir hüzünden bir şey olmaz.
Pardon, saksafon sololar da fazla boğmadan güz veya kış mevsimine uygun bir şekilde hüznü yaşatıyor...
O kadar çabuk bitiyor ki albüm, "rüzgar" gibi...
Müzik dinleyicisini bulur!