İnsanlar zaten çok eşli!

Eşliliğin çokluğunu veya tekliğini belirleyen daha çok kültürler olsa da aslında insanın yapısı, özgürlükçü bireylerde bu durumun tek belirleyicisi. Mesela ben bir eşcinsel olarak, eşcinsel evlilik serbest olsa da çok eşli olurdum, eşcinsel evliliğin olmaması da çok eşliliğimin sebebi değil. Toplumdaki eşcinsel ayrımcılığının eşcinseller üzerindeki baskısıyla da alakalı değil çok eşliliğim. Yani yapıma uygun ve kendine güvenen milyon tane seçeneğim olsaydı tek eşlilik için, gene de çok eşli olurdum.

Bunun sebebi birilerinin sorumluluğunu alma zorluğu veya birilerine yük olmama duyarlılığı değil. Hele hovardalık hiç değil. Bunun tek açıklaması var. İçimden öyle geliyor. İçimden öyle gelmesinin sebebi de, belki de biraz önce saydığım ve sebep olmadığını söylediğim durumlardır. Çünkü o durumlar benim yapıma ters. Birisine ait olmak, birisinin bana sahip olmaya çalışması, sevgiliyle aynı eve yaşamak falan bana ters.

Sanırım asıl sebebi özgürlüğümün en önemli yaşama sebebim olması. Ben en küçük şekilde dahi kısıtlanmaya tahammül edemiyorum. Birileri benim zamanımdan, hayatımdan çalmamalı. O yüzden de sanırım kendimi sınamak adına önce özgürlüğümü kısıtlayıp, sonra da özgürlük mücadelesi vermeyi anlamsız buluyorum. İnsanın içinden gelen hisler, yapısının bir sonucudur neticede. Niye zahmete gireyim başkaları öyle yapıyor diye.

İnsanlar neden evlilik yapıyorlar? Çünkü heteroseksist yapı öyle istiyor. Çünkü heteroseksist yapının çıkarlarına öyle uygun düşüyor. Evlilik-tek eşlilik heteroseksist yapının tescili ve de en sağlam güvencesi. Çünkü bireylerini en iyi şekilde ahlakçılığın taşıyıcısı olarak evlilik-tek eşlilik yoluyla kontrol edebiliyor. Herkes özgür olsa, herkes tek eşli olsa, ahlakçılık diye bir şey kalmaz, heteroseksizm de kimseye söz geçiremeyeceği için iflas eder.

İçlerinde, yapısına tek eşlilik uygun olanlar da vardır ama yapısında özgürlükçülük olmayanlar, heteroseksizmin kendilerini tek eşliliği koşullamasından dolayı tek eşliler. Gözü kocasından başka erkek görmeyen kadın olmaz, karısından başka kadın görmeyen erkek olmadığı gibi. Ne zamana kadar geçer ki hayat aynı kişiyle. Tek eşliliğe inanmak, insanın kendisini kandırmasından başka bir şey değildir. Tabi kedisini kandırmayı başaranlar da yok değil. Ama genelde görünürde tek eşlilik olsa da yapıda çok eşlilik var. İçinde yaşanılan kültürün esnekliğine bağlı olarak da bu gerçekleştiriliyor zaten gizli-saklı falan.

Tek eşlilere bir soru sormak istiyorum. Bunun ne faydasını görüyorsunuz? Çok eşliliğin, ahlaksız ilan edilmek dışında fiziksel veya psikolojik olarak çok eşli olanlara ne gibi zararı var? Sonuçta insanın istediği kadar kişiyle beraber olması, o kişiyi mutlu eden bir şey. Mutsuzluğu, ancak bu durumdan rahatsız olanların rahatsızlıklarının çok eşlilere yansıtılması.

Bazıları diyebilir ki, "Eşcinsellikle heteroseksüelliği bir mi tutuyorsun?" Bir değil mi? Eksiği ne, fazlası ne?

İstanbul'da yabancı bir çift, aralarına bir kişi daha katarak üçlü beraberlik için ilan vermiş de...

Aslında ahlakçı heteroseksist yapı erkek cinsiyeti taraflı resmi biçimde çok eşli yaşıyor. Dini olarak çok karılı olmak, erkeklerin evleninceye kadar cinsel beraberlik, duygusal arkadaşlıklar yaşaması, evli olanların nikahsız eşleri, sevgilileri olması falan çok eşlilikten başka bir şey mi? Tabi bunu heteroseksizmi rahatsız edecek bir şekilde yaparsan ahlaksız ilan edilip dışlanıyorsun. Ama erkeksen, dini nikah kıyarak çok eşli olursan, ve de kimsenin ruhu duymadan yaparsan ahlaksız olmazsın. Ama eşcinselsen, yabancı uyrukluysan ve de çok eşliliği heteroseksist kurallar dışında hür iradenle açık bir şekilde gerçekleştirirsen ahlaksız ilan edilirsin.

Yazıyı yazdıktan sonra bir haber geçti. Devlet evlenenlere faizsiz kredi verecekmiş, ilk yıl çocuk yaparsan da borç ödemesi ötelenecekmiş. Bir taşla iki kuş yani. Devlet seni ahlakçı ideolojisine ekonomik olarak da bağlayacak anlayacağınız. Herkese de bu para tatlı gelecektir tabi.