Facebook'ta kullanıcıların beğenileri, her konudaki yönelimlerini belirliyormuş. Çok doğru. Benim facebook'taki beğeni ve paylaşımlarım, benim kim olduğumun bir göstergesidir. Kendimle hiç alakası olmayan bir şeyi beğenip paylaşmam ki.
"Facebook'taki beğenilerimiz cinsel kimliklerimizi deşifre ediyor" diye rahatsız olmak da çok gereksiz. Eşcinseller zaten açık ol(a)mamanın da cezasını çekmiyorlar mı? Gerçek hayatta eskiden kendimizi kimliksel anlamda ifade edemiyorduk. Facebook gibi sosyal paylaşım alanları kendimizi ifade edebilmemiz için çok büyük fırsat oldu. İnternet denilen teknolojik iletişim aracı, sanal da olsa daha kendimiz gibi varoluşumuzu sağladı. Gerçek hayatta en fazla üstü kapalı ifade etmeye çalışırdık kendimizi. Hala da kimliklerimizi gerçek hayatta inkar etmek zorunda bırakılıyoruz. İnternet bir anlamda gerçekçi olma konusunda daha cesur olmamızı sağlıyor. Belki bir çok eşcinsel, eşcinselliklerinin tespiti konusundan rahatsız olabilir ama varoluşumuz için rahatsız olmamamız gerekiyor. Çünkü kendimizi sanal da olsa ifade etme yolu, gerçek hayatta da ifade etme konusunda bir ivme kazandırabilir.
Hem bu tespitin eşcinsellerin kendilerini sanal ortamda ifade etmelerini engelleyeceğini zannetmiyorum. Araştırmalar beğenilerle eşcinselleri tespit edebilir ama günlük hayatta kim bu beğenilerle eşcinselliği tespit edebilir ki? Hem eşcinsellerin şu aşamada kendilerini gerçekleştirebilecekleri cesaretleri ve başka bir mecra da olmadığına göre....
Eşcinselliğin belli bir protipinin olmasına kati suretle karşı çıkan eşcinsellerin, Facebook'taki beğenilerin eşcinselleri büyük oranda tespit ettiği konusunda ne düşündüklerini merak ediyorum. Eşcinsellerin ortak noktaları olmazsa, nasıl eşcinsel kültür oluşturulabilecek acaba? Çevresel-kültürel-heteroseksist içselleştirmelerden dolayı veya yapısal kaynaklı eşcinsellerin ortak noktaları var sonuçta. Eşcinselleri birleştiren bu ortak noktalardan gocunursak, nasıl birlik-beraberlik içinde olabiliriz peki? Belki yanlış anlaşılmalara sebep olan yanlış eşcinsel protipleri olabilir ama bu yanlış olan taraflar yok sayılarak yok edilemez ki. Yanlışların biraraya getirmesiyle bile dönüşebilir, değişebiliriz. Hiçbir şekilde bağ kurmadan, hiçbir şey yapamayız ama.
Ben çevresel faktörlerden çok genetiksel faktörlere inanırım. Çevre, olmayan bir şey üzerine şekillenemez. Şekillense bile zorunluluklar yapıya uymadığı için, yapıyı kalıcı bir şekilde bozamaz. Bu durum doğruyu buluncaya kadar kişinin kendisine zarar verse de, gocunmak yerine bizleri birleştiren ortak noktalardan, biraraya gelme fırsatı olarak faydalanmalıyız.
Eşcinselliğimin adını koyma ihtiyacı hissetmediğim ve hiçkimsenin beni yönlendirmeyeceği çocuk dönemlerimde bile cinsel kimliğimle ilgili kişisel beğenilerim vardı. Mesela saçlarımı uzatmayı severdim. Bebek oynamayı, dikiş-nakışı sevedim. Çiçek desenli pantolanlar giymeyi severdim. Magazinsel kadın figürleri severdim. Belki eşcinselim, belki transseksüelim, belki hepsinin karışımıyım. Belki cinsiyet kimliğim ifade biçimi olarak içinde bulunduğum heteroseksist koşullardan etkilenip, biçimsel hale gelmiş de olabilir. Ama her daim heteroseksistçe olmayan bir ifade şeklim olmuştur ve bu ifade şekli küçük farklılıklar olsa da eşcinsellerin genelinin ifadesiyle uyuşmaktadır.
Eşcinseller önyargılara sebep olan protiplilikle de, protiplilikten uzaklaşılarak yaratılan yeni protiplilikle de ortak noktalarda buluşuyorlar, ortak bir ifade şekilleri oluyor. Adına ister tarz diyin, ister toplumsal cinsiyet kimliklerinden uzaklaşma diyin, eşcinsel kültür unsuru olarak ortak beğenilerde buluşuyoruz. Küçük farklılıklarımız olabilir ama genel anlamda gizli veya açık aynıyız.
Eşcinsellerin fişlenmesi konusuna gelince... Eşcinselliğin deşifresi, fişlenmesi demek, eşcinselliğin yanlış ve de gizlenmesi gerektiği anlamını taşır. Heteroseksüeller kendilerini ifade edebilirler ama eşcinseller ifade edemez anlamını taşır. Eşcinseller varsa bile kendilerini açık ederek, görünür kılarak heteroseksist sistemi bozmaması gerektiği anlamını taşır.
Heteroseksüeller açılma zamanını yıllarca beklemişmi de, eşcinseller beklesinler? Gizli olmak eşcinselleri koruyorda mı, deşifre edilmeyelim? Eşcinsellerin eşcinselliklerinin bilinmezlikten gelinmesi, eşcinsellere bir saygı değil, bir saygısızlıktan öte haksızlıktır. Saygı, kişiyi olduğu gibi kabul etmektir. Kabul edemiyorsan da bu kendi kusurundur, eşcinselliğin değil.
Eşcinsellerin ne zamana kadar saklanması gerekiyor? Eşcinsellerin gizli kalması mı onları homofobiye kurban ediyor, açık olmaları mı? Eşcinseller açılmayınca, açıklanmayınca, görünür olmayınca, onların yok edilme politikası daha bir meşrulaşıyor, heteroseksizm tarafından meşrulaştırılıyor oysa. Heteroseksist sistem eşcinselleri yok etme cesaretini, eşcinsellerin eşcinsel olarak varolamamalarından dolayı buluyor.
Eşcinseller gizli olunca hedef haline gelemeyeceklerini mi zannediyorsunuz? Varolan bir şey resmileşir, varolamayan bir şey zaten yoktur ve varolmaya çalışanlar azınlıkta kalırsa küçük lokma olurlar. Heteroseksist sistemin istediği de bu görünmezlik zaten. Ben gizli kalarak korkak hissi yaratan pasif bir hedef olmaktansa, kimliğimin arkasında duran, haklarının peşinde koşan açık bir hedef olmayı tercih ediyorum. Eşcinsel olarak yok edilsem bile, bu sayede eşcinselliğin gerçekliğini kanıtlamış olurum yarınlara.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder