Eşcinseller tehlikeli kimlikler mi oluyor?

Yurtdışındaki vatandaşlarımızın aile ile ilgili problemlerini çözmek için, bulundukları ülkelerde danışmanlıklar kurulacakmış. Şeriatçı bir gazete de eşcinsel ailelere verilen çocukları kurtarmak için yapılmış bir çalışma olarak lanse etmiş bu durumu. Doğrudur da.

Eğer öyleyse eşcinseller, çocukların falan onlardan kurtarılması gereken tehlikeli kimlikler mi oluyor şimdi? Çok büyük ihtimalle öyle. Peki böyle bir faaliyet, çocukları hangi olumsuzluktan koruyacak? Ahlaksızlıktan mı, kötü yaşam koşullarından mı? Eşcinsellerin çocuklar üzerinde nasıl olumsuz bir etkisi olabilir ki?

Eşcinsel ailelerde yetişen çocukların eşcinsel olmasından mı korkuluyor? Böyle bir düşünce ne kadar cahil olunduğunun göstergesidir. Öğrenin hiç kimsenin sonradan eşcinsel olmadığını. Bir insan eşcinsel değilse, uğraşsanız da eşcinsel yapamazsınız. Çünkü eşcinsellik sadece kaza sonucu cinsel ilişkiye falan girmek değildir. Kişinin yönelimi, eğilimi (adına ne derseniz diyin) kendi cinsine değilse, eşcinsel olmaz da, sayılmaz da. Ama yapısında eşcinsellik varsa, demokratik bir ortam cinsel yönelimini keşfetmesini sağlar, kendi içindeki tereddütleri, çatışmaları yok eder ki, bu da kişiliğin sağlıklı gelişimi için olumlu ve olması gereken bir şeydir.

Eğer insanların yapısında eşcinsellik varsa, onları eşcinsellerden uzak tutmak, eşcinselliğe karşı nefretle yetiştirmek, onların eşcinselliklerini yaşamalarına engel olamayacaktır. Bu nefret olsa-olsa eşcinsellikten nefret eden ama eşcinselliğini yaşayan homofobik ve gizli bir eşcinsel yapabilir birilerini. Çocuklar eşcinsel değilse bile eşcinsel ailelerin yanında en azından homofobik olmazlar diyeceğim ama heteroseksizmin zaten hedefi herkesi homofobik yetiştirmek değil mi? Heteroseksizm ve görevli vatandaşları, "Eşcinselliğ yok edemesek, eşcinsellerin eşcinselliklerini yaşamasına engel olamasak da, en azından eşcinselliğe, dolayısıyla kişilerin kendilerine karşı nefreti aşılayalım" düşüncesinde. Yani beyinlere heteroseksüelliğin normalliği kazınsın da, arada-sırada kendi kimliklerine kaçamak yapsalar da, heteroseksizmin bireyi olsunlar. Amaç eşcinsellik normalleşmesin. Eşcinseller bile eşcinsellikten nefret etsin ki, eşcinsellik belini doğrultamasın.

Böyle bir zihniyet, kişilik çatışmasının dışarıya nefret ve şiddet olarak yansımasından başka ne işe yarıyor? İnsan kendini doğasına uygun gerçekleştiremedikten sonra, barış ve huzur adına yapılan hiçbir şey işe yaramaz. İnsan kendisiyle barışık olmadıktan sonra, dışarısıyla nasıl barışık olabilir ki?

Hem bugüne kadar eşcinselliği kim yok etmiş de, "siz" yok edeceksiniz? İnsan soyu, canlı türü var olduğu sürece eşcinsellik varolacaktır. Çünkü eşcinseller heteroseksüel ilişkilerden doğuyor. Ayrı eşcinsel grupların doğurmasıyla veya eşcinselliğin onlardan bulaşmasıyla, onlara özenmeyle alakası yok. Gerçekten bu kadarını düşünemiyor mu insanlık?

Eşcinsellik doğanın yapısında, dolayısıyla insanların genlerinde var. Eşcinseller kaçınılmaz olarak varolacak. Eşcinselliği ne din, ne gelenkesel yapı, ne de heteroseksist şiddet, nefret ve baskı engelleyebilir? Belki görünmez olmasını sağlayabilir ama eşcinsellik ve eşcinsel ilişkiler hep varolacktır. Eşcinsellğin olmaması için, heteroseksüelliğin, heteroseksüel ilişkilerin de olmaması, insanlığın sonunun gelmesi gerekir. Dediğim gibi eşcinsellerin farklı bir peydahlanma şekli yok. Heteroseksist sistemde de kimsenin karşıtlık olsun diye eşcinsel olacak hali yok. Nefrete, şiddete ve cinayete kurban edilmek için mi eşcinsel olsun insanlar?

Gerçekten eşcinsellerin, eşcinselliğin insanlara, insanlığa bir zararı olsa anlayacağım homofobiyi. Homofobi heteroseksistlerin gereksiz korkularının nefretle dışarıya yansımasıdır. Yani eşcinsellik değil, homofobidir tehlikeli olan. Eşcinsellik değil, homofobi öldürüyor.  Hastalık olan eşcinsellik değil, gereksiz korkunun şiddet, nefret ve cinayet olarak yansıması olan homofobidir. Tedavi edilmesi ve edilebilir olan eşcinsellik değil, homofobidir. İfade özgürlüğü de nefret yani homofobi değil, kişinin yapısını dışarıya yansıtması, açık eşcinsel olmasıdır.

Bana homofobiklerin tavırları, davranışları o kadar anlamsız geliyor ki, böyle anlamsız düşünen insanlara karşı laf anlatmayı bile lüzumsuz buluyorum. Kendi cinsel yönelimini normal karşılayıp da, kendininkine benzemeyenleri anormal sayan bir zihniyete söylenecek bir laf olablir mi? O yüzden eşcinsel hakları mücadelesi, eşcinselleri kendilerine kazandırabilmek üzerine kurulmalı. Onlar kendilerine inanıp, kendilerinin arkasında durabilirlerse, homofobi zaten otomatikmen biter. Eşcinsellerin açık ve güçlü bir şekilde varolamamasını fırsat biliyor heteroseksizmin korkuya dayalı nefreti olan homofobi.

Danışmanlık merkezi kurup da çocukları eşcinsellerin elinden sözde kurtarma işgüzarlığı yapanlar, çocukların heteroseksizmin şiddetinden mi, eşcinsellerin insancıllığından mı kurtarılması gerektiğini iyi düşünmesi gerekir. Çünkü yapılan araştırmalar, eşcinsel çiftlerin yetiştirdiği çocukların, heteroseksüellerin yetiştirdiği çocuklardan, hem ruhsal, hem de bedensel olarak daha sağlıklı olduğunu gösteriyor. Tabi heteroseksizme göre şiddet ve nefret normalleşmiş. Sanırım heteroseksizm bunu istiyor. Hümanizm heteroseksizme ters ki, eşcinselliği tehlikeli buluyor.