Eşcinsellere Duyulan Nefretin İyi Bir Şey Olduğunu Zannetmek!

Homofobinin sevgiye, Tanrı'ya inananlardan tarafından kusulması ne büyük çelişki değil mi? Nefretle sevgi yanyana olur mu? "Onlar"a göre onlarınki nefret yani homofobi değil karşıtlık ama bu karşıtlığın makul ve mantıklı hiçbir sebebi yok. Nefretin belli bir standardı, şekli-şemali mi oluyor acaba? Bazılarına karşı duyulan hoşnutsuzluk karşıtlık, bazılarına karşı duyulan hoşnutsuzluk nefret mi oluyor acaba? Sebepli nefreti bir nebze olsun anlayabilirim de, sebepsiz nefretin affedilebilir bir tarafı olabilir mi? Asıl nefret sebepsiz olan bu nefret değil midir, tohumları doğar doğmaz ekilen ve hayat boyunca beslenip büyütülen? Ve bu nefretin sevgiyle bütünleştirilen din ve Tanrı adına yapılması ne acı!

Bu homofobiklerin hayatı hepten çelişki. Hem "dinde zorlamak yok" diyorlar, hem kendilerine benzetemediklerini lanetliyorlar. Dahil olmak istemem söz konusu bile değil ama olduğum gibi nasıl dahil olabilirim bu çelişkili nefret yumağına peki ben? İşin en garibi de eşcinselleri hiçbir şekilde kabul etmiyorlar aralarına. Kabul edilmek için kendinden, eşcinselliğinden vazgeçmen veya onlardan olmayan her ne isen onlar gibi olmak zorundasın. 

Nefretlerine bizleri hedef göstermeseler gene de sorun yok. "Sen yoluna ben yoluma" yaşar gideriz ama bu sevgi, din, Tanrı yüklü insanlar ahlakçılık yapıp huzur vermiyorlar ki insana. Bu insanlar nefretin anlamını, nefretlerinin sebebini düşünebiliyorlar mı acaba? Zannetmiyorum. Bir de başımıza bilgiç kesiliyorlar ya! E tabi onlara inanan biz zemin varken, olacaklar o kadar.

"Ne geçiyor ki ellerine, neyi kimi kurtarıyorlar?" diyeceğim ama demek ki nefretle beslenip, nefretle varoluyorlar? Yoksa insan daha güzel şeylerle meşgul olmaz mı?

Ben mesela erkeklikten ve kadınlıktan nefret etmiyorum bana bir şey yapmadıkları sürece ama heteroseksizm hem eşcinselliğe düşmanlık yapıyor, eşcinselleri mağdur ediyor, hem de nefret mağduruymuş gibi bir de nefret kusuyor. Suç mu bastırıyor acaba? "Zeytinyağı gibi üste çıkarak kabahatini örtmeye mi çalışıyor acaba diyeceğim" ama bence bunlar ne yaptıklarını bile bilmiyorlar. İnsan sormaz mı kendine "Ne için ne yapıyorum ve kim ne kazanıyor?" diye.

Elle tutulur faydası olmayan bir şeyler yapmak gereksiz ve kötü şeylerdir bence. Hele ki içinde sebepsizce nefret varsa, nefret sahiplerine de ne sevgiyle bir şey anlatabileceğin, ne de onlardan ne kadar anlatırsan anlat hiçbir şekilde fayda gelmeyeceği için iyi niyetli yaklaşmak çok büyük hatadır. Yanılıp-yenilip iyi davranmamak gerekir nefret yüklü homofobik insanlara veya başka konularda da nefretleri olanlara. Çünkü iyi niyeti anlamayacakları gibi, bu iyi niyetle daha da cesaretlenebilirler kötülüklerine devam etmek için. Bunlara karşı "dur" demek, durdurmak için elden gelen yapılmalıdır.

Çünkü bu insanlar nefretin iyi bir şey olduğunu zannedecek kadar zavallılar. Onlara anlamayacakları iyi niyet diliyle konuşmak bizlere zarar verdiği gibi, onların içindeki nefreti daha da büyüterek onlara da zarar vereceği için, nefrete "dur" demek hem bizi koruyacaktır, hem de onları kurtaracaktır bu ölümcül duygudan.