Dostluğun, arkadaşlığın, kısaca insanlığın sadece toplumsal veya heteroseksist olduğun sürece varolması ve çıkara dayalı olması insanlığı sorgulatıyor, gerçeklerle yüzleşince insanı üzüyor ama bir anlamda da aklını başına getiriyor, ona göre önlemini alıyorsun, lüzumsuz iyiniyetlilikten kurtuluyorsun, enayi olmaktan kurtuluyorsun. Zannedilebilir ki eşcinseller zaten yok sayıldıkları için hep tavizkar, fedakar, cefakar, mütevazi ve verici olmak zorundalar. O kadar da değil artık. Cinsiyet kimliklerinden dolayı selamları bile görmezlikten geliniyorsa, vebalı gibi uzak duruluyorsa, böyle davranışta bulunan ve insanlığa dair olmayan bu tip karakterlere eşcinseller niye insan muamelesi yapsınlar ki. Böyle ayrımcı bir zihniyetin dostluğu, arkadaşlığı da olmaz olsun, hatta uzak durulsun böyle şahsiyetlerden. Gören de sanki onlardan öğünü geliyor eşcinsellerin, sanki bu dünyaya heteroseksüellikleriyle eşcinsellerden daha fazla katkı sağlıyorlar.
Gerçekten bir insanın gerçek bir insan, hümanist-insancıl bir insan olduğunu öğrenmek istiyorsanız, ona eşcinsel olduğunuzu söyleyin, hatta herkesin içinde söyleyin, tamamen emin olmak için yanında herkesin içinde fingirdeyin, kırıtın, feminenleşin bakalım nasıl bir tepki verecek? Kızarıp-bozarıyorsa, daha da ileri gidip yanınızdan uzaklaşıyorsa ve sizinle iletişimini tamamen kesiyorsa, zaten yanlış bir kişiyi insan bilmişsiniz. Yoksa sizde mi insanca bir davranışı hak ettiğinize inanmıyorsunuz bir eşcinsel olarak? Bir eşcinsel olarak haddinizi bilmeniz gerektiğine mi inanıyorsunuz toplum içinde erkek gibi davranarak?
Tabi bu söylediklerimin anlaşılabilmesi ve kabul edilebilmesi için önce eşcinsellerin kendilerinin eşcinselliklerini kabul etmeleri, eşcinsellerin de insan olduğuna inanmaları gerekiyor. Ne alaka diyebilirsiniz ama sana eşcinselliğinden dolayı insanca davranılmıyorsa, insan geçinen ama kendine bile hayrı olmayan eşcinsellerin de, kendine-çoğunluğa benzemediği için ayrımcılık yapan heteroseksüellerin de insanlığı tartışılabilir. Benim eşcinselliğimi yanlış bulup insanca davranmama hakkını nereden buluyor eşcinsel karşıtı insan geçinenler? Tamam insan türünden olabilirler ama bir insana sırf cinsel yöneliminden-eşcinselliğinden dolayı insanlık dışı davranışta bulunanları, bulunanlara karşı tepki göstermeyenleri, özellikle eşcinsel olmalarına rağmen sinen ve kendilerini, eşcinselliklerini savunmayanları ben nasıl insan gözüyle görebilirim ki. İnsanlık metabolik durumdan öte duyarlılık barındıran bir insancıllıksa, ayrımcılık yapmadan herkese eşit şekilde davranılması ve davranılması için mücadele edilmesi gerekmez mi?
Tabi ben kime ne anlatıyorum değil mi? Onlarda biraz duyarlılık olsa, kendilerinin de çaba sarf etmesi gerekir değil mi öğrenilmişliklerinin dışındaki yaşamları algılamak için.
Eşcinsellik hem insanların gerçek yüzlerini ortaya çıkarmak, insanlıklarını test etmek için en öteki bir durum olarak en etkili bir ayıraç, hem de insan olabilmenin en üst seviyesi. Hem heteroseksüeller açısından hem de eşcinseller açısından. Çünkü en öteki konumdaki birinin bütün ayrımcılıklara ve risk faktörlerine rağmen kimliğinin arkasında durabilmesi, başka kimliktekilerin de en öteki kimliğin yanında durabilmeleri onları insanlık adına en üst seviyeye yükseltecektir. Yoksa heteroseksist bir dünyada erkek olmak marifet değil. Çünkü erkekliğin-heteroseksistliğin formülü belli ve bana göre hiç insanlıkla alakası yok. Eşitliği ve özgürlüğü herkes için düşünmeyen birisi, birileri insan olamaz benim gözümde.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder