Sanat eğer gerçekten sanatsa, lüks ve ulaşılması zor olmamalı. Tamam sanatın değeri paha biçilemezdir ama görevi gereği yani insanlığa faydalı olacağı için herkese ulaşabilmeli, herkes de sanata ulaşabilmeli. Faydalı derken sanat insanı gerçek anlamda insan yapar olumsuz taraflarını yumuşatarak, törpüleyerek. İnsanın hayata daha insanca, daha barışçıl, daha sevgi dolu bakmasını sağlar. Nefrete fırsat vermez sanat. Düşündürür ve iyi şeylere kafa yordurarak yaratıcı yapar. Zamanı daha faydalı ve verimli hale getirir gereksiz öfkelerden arındırarak. Enerjimizi sanat sayesinde daha yapıcı kullanabiliriz.
Sanatın değeri bilinerek sanatçının hayatını idame ettirebilmeli ama sanatçının en büyük hedefi lüks bir yaşam yaşamak olmamalı bunu fazlasıyla hak etse de. Çünkü İnsanlar acı çekerken insanın lüks yaşaması zaten sanatçıyı gerçek anlamda sanatçılıktan çıkartır. Bana göre sanatçılık duyarlılık gerektirir, insanları iyileştiren faydacı bir yaratıcılık gerektirir. Tembellik bunları engellemez mi? Sanatçının besin kaynağı yaşamı olumsuzluklarını görüp, duyumsayıp bu konuya insanların dikkatini çekip düşündürmek değil midir? Tabi bunu intikama dönüştürerek değil de empatik ve estetik olacak şekilde hümanistçe yapmalıdır.
Ama bizim sanatçı geçinenlerimize sorsan sevdikleri işi yapıyorlardır. Sanata memurluk zihniyetiyle yaklaşıp, iş gözüyle bakılmaktadır (Hep demezler mi "sevdiğim işi yapıyorum" diye?) ve tek dertleri keyiflerini çatacak şekilde iş olarak gördükleri sanatla çok para kazanmaktır. Kazanıyorlar da ama bana göre sanat yaparak değil, insanları düşük düzeyde eğlendirerek. Gerçek sanat yapan sanatçılar sefil bir hayat yaşamaktadır.
Tabi eğlendiricilik de bir iştir ama bunun adına sanat, yapanlara da sanatçı denmesin lütfen. Eğlendirmek ve iş olarak gördükleri bu sanat kendilerine çok para kazandırmak dışında toplumsal yaşama nasıl bir katkı sağlamaktadır acaba veya bireysel anlamda katkısı nedir insanlığa? Düşündürebilmiş midir yaptıkları insanları ve hümanistçe bir adım atmalarını sağlamış mıdır? Düğünlerde oynanarak eşlik edilen ses dizelerinin insana, insanlığa ne katkısı olabilir ki mantıklı düşünürsek o anlık deşarjdan başka? Olsa olsa içinde yaşanılan kültürel yapıyı, o yapı hangi düzeydeyse besler ve o kültürel yapının yukarıya çıkmasına hiçbir katkı sağlamaz.
"Arz-talep meselesi" diyelim ve yapılan iş ne olursa olsun herkes emeğinin karşılığını alsın ve herkesin emeğinin hakkı korunsun ama kimse sanatla alakası olmayan işlere sanat demesin, bu işi yapanlara da sanatçı.
"Onlar"ın yaptıkları işler sosyal paylaşım sitelerinde falan paylaşılamayacakmış artık. Zaten paylaşmıyoruz da. Umarım bu sayede piyasadan tamamen silinirler de sanatçılık ve sanat memur zihniyetinden kurtulup daha duyarlı, daha faydalı hale gelir, herkese de ulaşıp insanlığa bir faydası olur.
Anlayacağım gerçek sanatçıların yapıtlarının değeri bilinse ve emeklerinin hakkı korunsa ama insanları oyalayarak ve onların sırtından para kazanarak sanatçı muamelesi yapılan kişilerin değerlerinin arttırılmasını ve gerçek sanatın tamamen yok edilmesine sebep olunmasını kabul etmiyorum..
Gerçek sanat sanatçıya para kazandıran değil, insanlara insanlığı kazandırandır. Dünyaya gerçek sanat hakim olsaydı daha yaşanılası bir dünya olurdu. O yüzden hayata, dünyaya zarar veren sadece insanların yaptığı kötülükler değil, yapmadığı güzelliklerdir de. Sanat bence insanların içlerindeki potansiyellerini keşfedip, enerjilerini daha verimli, daha faydalı ve daha isabetli kullanabilmelerini sağlayacaktır. O yüzden gerçek sanat için çaba sarf edelim hem sanatçı, hem de takipçisi olarak.
Sanatı, sanatçıyı koruyalım ama sanata ekonomik olarak yetersiz olan toplumların, kitlelerin daha çok ihtiyacı olduğunu unutmayalım da. Ben sanatçı olsam ekonomik olarak sıradan bir vatandaştan daha iyi olmak istemem ve yaptıklarımdan herkesin çok kolay şekilde faydalanmasını isterim. İnsanları eğlendireceğim ve onlara tepeden bakacağım, ulaşılmaz olacağım Böyle sanatçılık mı olur? Bu resmen insanları duygusal olarak sömüren hayal tüccarlığıdır. Bir konserden şu kadar para kazanıyormuş, bir resmi milyonlarca dolara satılıyormuş. Ne öğrendim, ne anladım ben bundan? Var mı bana, insanlığa bir faydası? Var mı böyle bir sanat ve sanatçılık? Olmamalıdır da!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder