Bu yıl Gay Onur Haftasının 20.si düzenleniyor İstanbul'da. Ya bizde veya başka şehirlerde ne yapılıyor acaba?
Bizim buralarda, eşcinselliğe dair değişen pek bir şey yok. Eşcinsellik, gecenin 3'ünde dağlara, bayırlara veya barlara içmeye giden veya içmeden dönen, direksiyonda bir "laço", yanda "kaşar", arkada da "kezban" eşcinsellerden oluşan bir güruhtan ibaret hala.
Eşcinsellik sadece Ankara ve İstanbul'a mahsus bir şey mi acaba?
Beklentilerim yüksek farkındayım ama en azından bulunduğum ortamda haklarımıza dair mücadele konusunda bir umut ışığı bile yok ne yazık ki.
Nasıl bir eşcinselliktir anlayamadım gitti.
Ben mi yanlışım, onlar mı doğru?
Amaç hayatımızı gönlümüzce yaşamak ama, ne kadar gönlümüzce yaşayabiliyoruz acaba? Bu mu istediğimiz? Gecenin bir yarısı, gizli-saklı bize sunulan kadar hayat mı?
Eşcinselliğe dair değişen tek şey, iletişimin internet üzerinden kurulup piyasada daha az görünür olmak, bir de eşcinselliğin travestilik zannedilip geçiş sürecini tamamlayarak toplumsal cinsiyete dahil olması. Yıllardır istenilen, özlenilen hak bu muymuş acaba?
Geçmişler olsun!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder