Homofobi ile ilgili bazı konulardan bahsedeceğim ama bu bir serzeniş veya incinme, kırılma ile alakalı değil; bu saatten sonra benim ne serzenişim olabilir, ne de taş kesmiş yüreğim incinebilir. Önce şunu belirtmek istiyorum. Bir insan kendisiyle barışıksa, üzerinde herhangi bir baskı hissetmediği için hiçbir şeyden korkmaz, çünkü kendine inanır ve güvenir. Bu insanı güçlü yapar. bakınız ben korkmaktan bahsederken orantısız fiziksel güçten falan bahsetmiyorum. Öyle mikropluklar mevzubahis bile olamaz benim için; fiziksel avantajı güçlülük sayanlar falan miktirolup gitsinler etrafımdan. Çünkü onlar zaten korkaklığın daniskasıdırlar. Korkak insanların baş vurduğu ilk yol zaten hayvani içgüdülerdir. Bu tür insanlar zaten gelişimini tamamlayamamış kişilerdir, psikolojik problemlidirler; düşünen ve konuşan insan şiddete başvurmaz çünkü; çözüm varken, sağlıklı bir insan neden şiddetle her şeyi berbat etsin ki? İkincisi kendisiyle barışık bir insanın iç dünyasında çatışma, savaş yoktur ve etrafına karşı pozitif yaklaşır, yapıcı olur. Elbette her insan her duyguyu yaşar; sinirlenir, mutlu olur vesaire ama öfke kontrolü diye de bir gerçek vardır. Olamıyorsa ve bu şiddet noktasına geliyorsa, bu bir rahatsızlıktır.
Konuyu şuraya bağlayacağım. İnsanların % 99'unun eşcinsel karşıtı olduğu bir toplumda homofobiyle öyle veya böyle, az veya çok sosyalleştiğim her an karşılaşıyorum desem yalan olmaz. bazen dalga geçme, bazen mesafe, bazen de öfkenin dışa öyle veya böyle şiddetinin dışa vurumuyla... Sorsan inanlara hiç de öyle değildir, ben yanlış anlamışımdır. ben geri zekalı mıyım da sevgiyi ve saygıyı göremeyeyim. Ben böyle insanlarla hiçbir şekilde sosyalleşmek istemiyorum. Çünkü bu insanlar kaç yaşına gelmişler; bu saatten sonra nezaketten anlamazlar ki. Evet cahil olabilirler, eşcinsellikle ilgili gerçeklerden bihaberdirler ama anlamak ve anlayışlı olmak gibi bir dertleri yoksa, onların cehaletini maruz görmek de aptallık olmaz mı?
Homofobiklere söyleyeceğim şu olabilir. Homofobi kimseye bir şey kazandırmaz; çünkü homofobi lüzumsuz ve anlamsız saçma sapan korku ve nefrettir. Eşcinseller de senin benim gibi insanlardır; hemcinslerini sevmek dışında heteroseksüellerden eksik hiçbir tarafları yoktur. Belki fazlalıkları bile vardır; belki doğuştan, belki de yaşadıkları haksızlık ve ayrımcılıklardan duyarlılıkları, dolayısıyla vicdanları çok gelişmiş olabilir.
Biz eşcinseller heteroseksist dünyadan ayrıcalık falan beklemiyoruz tabiki de; insan gibi davranılsın yeter. Eğer bizlere insanca yaklaşırsanız, bir şey kaybetmez, aksine kazanırsınız.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder