Bir adam bir çocuğa cinsel manada musallat olurken yakalanmış ve pişman oldğunu söylemiş. Eşcinselmiş ve tedavi olmak istiyormuş.
Burada tedavi edilmesi gereken eşcinsellik değil, homofobi, kişinin eşcinselliğiyle barışamamasıdır.
Tamam dışarıda homofobi olabilir-homofobik bir dünyada yaşıyor olabiliriz ama kişinin sağlıklı yaşayabilmesi için eşcinselliğinden uzaklaşması çözüm değildir.
Tamam, homofobik dünyadan da kurtulamayabiliriz şu aşamada homofobi çok yekün bir hastalık oldğu için ama eşcinselleri eşcinsellikleriyle barıştırabiliriz.
Bakınız,
eşcinselliğinizden utanacağınıza ve bu yüzden gizleneceğinize,
eşcinselliğinizle barışın ve açık eşcinsel olun
ve sağlıklı ilişkikler yaşayın ötekileştirilmek pahasına,
aşağılanmak ve dışlanmak pahasına,
hatta şiddete maruz kalmak ve öldürülmek pahasına
ama eşcinselliğimizi, özümüzü, doğamızı kirletmeyin ki
onurunuzla yaşayın, yaşayalım.
Suçlu olmaktansa vicdanlarımız rahat olsun ve eşcinselliğe daha fazla leke sürülmesin.
Çünkü eşcinsellik bir cinsel yönelimdir. Bu yüzden suratımıza tükürülecekse tükürülsün;
biz utanacağımıza eşcinselliği kabul etmeyen cahiller utansın.
Eşcinsel olarak öteki olalım dışlanarak ama temiz kalalım, onurumuzu muhafaza edelim.
Artık eşcinselliğinizle barışın ve sevin doğanızı...
Kimi eşcinsel hastayım tedavi olmak istiyorum diyor, kimisi yanlış bedende doğdum diye uzuvlarını tahrip ettiriyor...
Hal böyle olunca da "eşcinseller bile eşcinselliğinden memnun değil" diyor homofobikler.
Homofobinin baş sebebi eşcinsellerin kendileri, kendilerine karşı olan nefretleri.
Gerçekten insan kendini olduğu gibi sevince, homofobi umrunda bile olmuyor.
Çünkü iç huzurun yerinde olunca üstesinden gelemeyeceğin hiçbir şey kalmıyor.
Suçların sebebi yaşanamamışlıktır. Çözüm de hayatla, hayatımızla barışıp kendimiz gibi olmaktan geçiyor.
Şunu da söylemeden geçemeyeceğim... Eşcinseller zorda kalınca, yırtmak için de "eşcinselim-hastayım, tedavi olmak istiyorum" diyebiliyor. Yüz karaları!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder