Kitlelere, çoğunluğa hitap eden homofobik erkekler var ve...
Bu erkeklere aşık olan sanatçılar(!) bile var, kadınlar var, eşcinseller var, transseksüeller var, var da var...
Bu nasıl bir bilinçsizliktir, nasıl bir duyarsızlıktır..?
Beeeenn, homofobik bir insanla bırakın aşk yaşamayı falan, aynı ortamda bulunmak istemem bile.
Arkadaşlar homofobiyi normal bir şeymiş gibi karşılayıp bu kadar ayaklarınız altına almayın onurunuzu cinsel ve duygusal zaaflarınız yüzünden... Bu kadar yüzsüz olmanın lüzumu yok.
Bu tür davranış homofobiyi olağan karşılamaktır, homofobiyi beslemektir, hatta bu sessizlik içten içe bir homofobidir.
Aşk biter gider ama homofobi derin izler bırakır ve yaşadığımız sürece bize zarar verir.
Onur dediğimiz şey kimliğimizin arkasında sapasağlam durabilmektir; duygularımıza esir olup nefreti sineye çekmek değildir.
Heterosekseksizmin doğası falan yoktur öyle nefrete kredi verebileceğimiz.
Gay Pride veya Onur Yürüyüşü dediğimiz tepkimenin içini boşaltmaayalım ki inandırıcılığı olsun, anlamı olsun ki bir işe yarasın...
Şu 48 yıllık yaşamımda neler gördüm biliyor musunuz..?
Bazen Türkiye'de aktivizm sorusu var mı? diyesi geliyor insanın.
Konuyu uzatmayalım ve dağılmasın...
Ama şunu da ilave etmeden geçmeyeyeyim.
Bizim onur mücadelemiz ne için; özgür aşk ve seks için.
Heteroseksizme ve homofobiye prim verilerek kazanılmaz bu özgürlük.
Eşcinsel aşkın bir onuru olmalı!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder