Denizli Gay, referandumda "Hayır" dedi

Demokrasiye inananlar biz eşcinsellere zamanında sahip çıksaydı, demokrasi daha güçlü kazanabilirdi. Çünkü kendilerini reddeden unsurlara "evet" diyen eşcinseller de var..! Haklarını veren ve savunanlar olsaydı, onların yanında durmaz mıydı eşcinseller? Ama herkes günü ve çıkarını kurtarma derdinden uzun ve gemiş düşünmeyerek eşcinselleri gözardı etmişti.

Önceki haftaki toplantılarımızda referandumda ne diyeceğimiz konusunda birbirimizi etkilemeye çalışmadık bile. Çünkü bizi yasal olarak tanımayan bir başkanlık sisteminden bize hayır gelmeyeceğini bal gibi de biliyorduk. Haftalık toplantımızı yaptığımız saatlerde sonuçlar belli olmuştu. % 49'a 51 oranında "evet" çıkmıştı ama "evet"çilerin beklediği oranda bir "evet" çıkmamıştı. Bu da bu ülkede laik bir kesmin de olduğunu ve meydanı boş bırakmayacaklarının bir ifadesiydi. Hatta çok yüksek oranda bir laik kesim vardı ama halk şu anda referandumdan çok particilik yapılmıştı. Halk aslında "evet" diyoruz ama gönlümüzden geçen "hayır" demişti adeta. "Hayır" anlamında bir "evet"ti çıkan netice. Biz de firesiz "hayır" demiştik Denizli Gay olarak. Trakya, Ege, Akdeniz, Güneydoğu ve bazı laik şehirlerimiz de "Hayır" demişti. İstanbul, Ankara ve İzmir gibi metropellerden "Hayır" çıkmasıysa çok daha güven vericiydi laiklik adına.

Bu haftaki toplantımıza gelirsek... Trans kadın bir arkadaşımız ve eşi vardı bu haftaki toplantımızda. Evet 3.5 yıllık evlilerdi, daha doğrusu evli gibi yaşıyorlardı. Aslında ikisi de geydi ama toplumsal cinsiyete uydurmuşlardı kendilerini daha rahat edebilmek için. Çünkü erkek erkeğe evli gibi yaşamanın sıkıntıları olabilirdi toplumsal hayatta...

İran'dan yeni eşcinsel misafirlerimiz gelmeye devam ediyor. Mülteci arkadaşlarımızın en büyük sıkıntısı kültürel değil, ekonomik ne yazık ki. İşe ihtiyaçları var hayatlarını idame ettirebilmeleri için. Ama sevindirici şeyler de olmuyor değil Denizli'de eşcinseller için. Bir fabrikanın Denizli'de sadece LGBTİ'leri çalıştırdığını biliyor musunuz? Bir İranlı arkadaşımız diyor ki, Denizli'de LGBTİ'leri aileleri biliyor ve hiç sorun yaşanmıyor... Aslında Denizli'de eşcinselliğe bakış açısı olumlu anlamda dönüşüyor. Homotransfobi yok mu; olmaz olur mu? Ama biraz mücadele edersek aşılamayacak hiçbir engel yok. Trans arkadaşımız ev bulamamıştı; şimdi buldu ve her şey yolunda...

LGBTİ mülteciler de için güzel şeyler olmaya devam ediyor. Ama bunun için istemek ve çabalamak gerekiyor. 18 yaşındaki bir eşcinsel kardeşimiz kaldığı süre boyunca üniversite okuyacak. Önce denklik sınavına tabi tutulacak, sonra büyük ihtimal lisede 1 yıl okuyarak üniversite sınavlarına girecek. Maşallah şakır şakır Türkçe de konuşuyor. Başlarda LGBTİ mülteciler iş bulmakta falan zorlanıyorlardı ama şimdi Denizli kültürü de alıştı yabancılara ve birlikte yaşamayı hazmetmeye çalışıyorlar. Yarı zamanlı çalışıp okuyan LGBTİ mülteci olmaksa, mülteci olmanın sıkıntısını hafifletici şey diye düşünüyorum.

Biz eşcinselleri hiç kimse hafife almasın. Siyasi yaşamı bie 180 derece tersine çevirebiliriz istedikten sonra... Demokrasiye inananlar biz eşcinsellere zamanında sahip çıksaydı, demokrasi daha güçlü kazanabilirdi. Çünkü kendilerini reddeden unsurlara "evet" diyen eşcinseller de var. Haklarını veren ve savunanlar olsaydı, onların yanında durmaz mıydı eşcinseller? Ama herekes günü ve çıkarını kurtarma derdinden uzun ve gemiş düşünmeyerek eşcinselleri gözardı etmişti.