Sarı şey hassasiyetini, kırılganlığını agresif bir şekilde vuruyordu dışa

Çok şiddetli mevsimsel bir salgın varmış. Karnımın ağrıması, gözlerimin şişmesi ve akabinde nezle-gribe dönüşmesi ondanmış. Sağlık ocağına gittim bugün 3 gündür rahatsızlığımın geçmemesinden dolayı. Artık antibiyotik yazmıyor doktorlar.; atlatılır mı hastalıklar antibiyotiksiz bilmiyorum. Benim boğazım sürekli şiş halde çünkü zaten. Hadi hayırlısı!

Fatura ödemeye gittim, sanattan istifade ettim. Gene bol bol fotoğraf çekmeler, selfie'ler, resim sergisine gitmeler, yeni çıkan kültür sanat dergilerini almalar ve alamadıklarımın ayak üstü sayfalarında dolaşmalar...

"Tuhaf" dergisinin ilk sayısını aldım...
Resim sergisini gezerken kimsecikler yoktu. Sergiden fotoğraflar çektim, resimler önünde anlamsız selfie'ler yaptım artegonarsistik!

Çıkışta ellerinde resim altlıklarıyla bir grup öğrenci sergi salonuna giriyordu. İçlerinde bir tanesi, havalı ve yakışıklı olan yanıma geldi, "N'aber?" diye. "Tanıdın mı beni?" dedi. Tanımıştım ama nerden tanıdığımı çıkartamadım. Spordan tanışıyormuşuz.

Evet şimdi çok iyi hatırladım tabiki de hassas, kırılgan ve bu hassasiyetini agresif bir şekilde dışa yansıtan, hayatla meselesi olan çocuğu. Sarı şey..! Saçları uzun gene, kulağı küpeli... Güzel sanatlar okuyacakmış. "Ressam olacağım İstanbul'a giderek..." dedi. Mimamr Sinan Üniversitesi'ni düşünüyor... Hadi hayırlısı...

Adı mı? Gerçek adını söylemeyeyim; unutmamak için eşdeşini söyleyeyim; Arda B.

Bu arada kuru biber diyip geçmemek gerekiyor. Ablamlar, yeğenlerim getirirlerdi de az yediğim için mındar olurdu. Evde kalmayınca nasıl canım çekti bir bilseniz. Karşılaşınca almadan geçemedim. Her evde acı kuru biber bulunmalı... Sobanın üzerinde közlüyorsun, bazen çorbaya veya yemeklere koyuyorsun...

Tabi ki de her gün annemi düşünmeden, özlemeden geçen bir günüm yok. Keşke sağ ve sağlıklı bir şekilde yaşasaydı da, ben de yaş aldığım için onu daha iyi anlayabileceğimden hayatın tadını bir güzel birlikte çıkarsaydık...