Ben güçlü bir eşcinselim; çünkü eşcinselliğin ne olduğunu biliyorum, eşcinselliğimle ve hayatla barışık olduğum için eşcinselliğimi, kendimi, doğamı seviyorum, hayatı ve yaşamayı seviyorum. İnsan gerçekleri bilince, gerçeklerle çok kolay yüzleşiyor, gerçekleri çok çabuk kabul ediyor ve gerçeklerle yaşamaktan çok keyif alıyor ve gerçeklerden utanmak yerine gerçeklerin, gerçeklerinin, eşcinselliğinin, tüm kimliklerinin, her şeyinin arkasında çok özgüvenle durabiliyor, onu savunabiliyor, onun mücadelesini verebiliyor. İnsan kendini savunurken bile gücüne güç katabiliyor tembel bir şekilde oturup da pısırık biri olmak yerine bu sayede. Bunun adına dezavantajları avantaja çevirmek de denebilir. Evet eşcinselliğim kaynaklı homofobi, içine kapanık beni daha özgüvenli yaptı diyebilirim. Çünkü bu varolma ve yok olma savaşıydı ve yaşamak istediğim için varolma savaşını vermek zorundaydım, bu da beni daha bir ben yaptı. İyi ki de eşcinsel doğmuşum diyorum. Yoksa sıradan bir heteroseksüel olarak hayattan geçip gidebilirdim. Çünkü farklı bir hayat tarzı sunan, farklı bir kimliktir. Ben belki de zaten farklı ruhuma uygun olarak eşcinsel doğdum. Yani doğa bilerek yaratıyor her şeyi. Çok da üzerinde durmak ve tartışmak bile yersiz bu konuyu aslında. Kısaca keşke eşcinsel olmasaydım demek yerine veya heteroseksizmin kabul ettiği kimliklere yönelmek yerine aslımızı ısrarla ve inatla muhafaza edelim. Bu sizi inanın çok özel yapacaktır. Bakınız tarihe; En önemli şahsiyetler eşcinsellerdir!!! Değil dediklerinize de iyicene bir bakın!!! Evet eşcinselliği-mi seviyorum, övünüyorum bununla; var mı itirazı olan? Ancak homofobikler, homofobik LGBTİ tabirliler itiraz edebilirler buna. Barışın artık hayatla(rınızla!!)! Ben güçlü bir eşcnsel miyim gerçekten? Evet. Çünkü hayatın içinde ben olarak, eşcinsel olarak utanmadan, çekinmeden varolabildim...
Not: Bir fotoğrafın hisleirmi kabartması!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder