Aslında kimseyi eleştirmeye hakkımız yok yaşam biçimlerinden dolayı. Mesela seks işçiliği... Bana uymaz ayrı mesele. Mesela aradaki 40 yaş farka rağmen zengin iş adamlarıyla beraber olan kadınları da eleştiremeyiz... Örnekleri çoğaltabiliriz. Konu toplumsal yaşam biçimlerine ters düşen farklılıkların çokluğu değil; farklı yaşam biçimlerini seçenlerin, toplum geneline uç noktalarda uygunsuz düşse bile seçimlerine saygı duyulması. Mutluysa herkesin kendi bileceği iştir seçimleri. Tabi ki her şey çok mükemmel olmayabilir bu seçimlerde ama toplumsal yaşama uygun yaşam biçimleri sanki çok mu kusursuz? Kişisel seçimler en azından kişilerin kendi seçimi olduğu için, olumsuzluklara bahane aramaktansa en azından yaptığı hatalardan ders çıkarak güçlenir. Aralarındaki 40 yaş farktan dolayı eleştirilen ünlü bir işadamımızın sevgilisi, "Elektrik faturasını ödeyemiyorken yanımda siz yoktunuz, şimdi de sizi göremediğim için benim için yoksunuz." diyerek çok güzel bir cevap vermiş lüzumsuz eleştirilere. Tabii bu, yaptıklarının arkasında duranın penceresinden bir bakış açısı. Bütün zorluklara rağmen özgürlüklerini hiçbir şekilde teslim etmeyecek yapılar da var hayatta. Özgürlük pes ettirmeyi gerektirmeyebilir ama burada da herkes aynı dayanma gücüne sahip değildir diyerek gene seçimlere saygı duymak gerekir. Ben ekmeğimi taştan çıkartır gene seks işçiliği yapmam ama bazı psikolojiler vardır, çok iyi imkanları bile psikolojisinin kaldıramaması yüzünden reddedip acılara gark olabilir. O yüzden insan düşüncelerini ifade edebilir karşıtlık olarak falan neyi doğru buluyorsa ama kimseye de "neden" sorgulaması yapamaz. Ama ötekileştirilen veya "taşlanan" olarak kendi düşüncene ve yaşam biçimine saygı duyulmasını istiyorsan, karşı tarafın da düşüncelerine saygı duymak gerekmez mi? Mesela kaale bile almadığım çok nefret sözleriyle ve davranışlarıyla karşılaştım doğal transseksüelliği savunduğum için. Oysa seninki sana doğru benimki bana doğru. Sen öyle mutlusun, ben böyle mutluyum; bunda anlaşılamayacak bir şey var mı? Benim, inandığım yaşam biçimini savunmaktan daha doğal ne olabilir. Üstelik ben böyle, yani bedenimi değiştirmeden kafamın içindeki kadınla yaşamaktan keyif alıyorum. ANLAYABİLİYOR MUSUNUZ? Ve... Seks işçiliği veya bir şeylerimden fedakarlık yaparak yüksek rakamlarla birilerinden nemalanmak, damarlarımda akan kan özgürlük olduğu için, özgürlüğüme zeval getirebilecek bu tür hiçbir şeyi kabul edemem ben. Ben istemedikten sonra, benden beklenileni bir emir olarak kabul ettiğim için, bu benim sinirlerimi tel tel edebilir. Hayatın bedeli, özgürlüğümüzden fedakarlık etmemizi gerektirmez. Benim içime sinmez bu şekilde bedel ödeyerek yaşamak. Benim ödeyeceğim bedel, ancak zorluklarla mücadele olabilir. Fazla da uzatmaya gerek yok sanırım. Bu tek cümle okkalı bir cümle oldu bence zaten.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder