Yazar Aslı Erdoğan'ın tutuklandığını biliyordum da akıbetini bilmiyordum, serbest kalmış. Onunla röp. yapan Ayşe Arman'ın dediği gibi gerçekten sürreel bir, inanılmaz bir süreç. Gerçekten fiziksel anlamda çetin koşullar içersinde yaşamayanlar için, bu tarz sürpriz zorluklar travmatik etki yaratabilir. Yapısal anlamda kendimi hatırlattı röp. aracılığıyla bu hapis süreci. Ben de hassas bir fiziğe ve psikolojiye sahibim. Bıraksalar her gün hasta olurum. Zaten yaz-kış demeden neredeyse ayda bir sürekli hasta oluyorum ve şu anda hastayım. Öyle şiddetli nezle-grip olurum ki, hapşurduğumda duvarlar sallanır. Yani bazıları gibi öyle yüzeysel bir şekilde atlatamıyorum mevsim rahatsızlıklarını. Her gün spor yapıyorum ama tam anlamıyla iyileşmiyorum ki; hasta hasta spor yapıyorum. Ve konuyu bağlamak gerekirse, zorlu fiziksel koşullar beni de psikolojik olarak çok yıpratır; alışmaz mıyım; ayakta kaldığım sürece alışırım elbet. Bu zorlu sürecini askerde yaşamıştım. Mesela acemi birliğinde yemeği öyle hızlı yiyiorduk ki... Yemeğe başla düdüğününün üzerinden 3-5 dakika geçmeden masadan kaldırılıyorduk. Sonra ne oldu; sanırım sindirim sisteminde bir şeyler oldu ki kan gelmeye başladı. Sonra yok yere dayak yiyiyordun. Mesela çarşı iznindeyken ben komutanlardan birini görmemişim de, sırf bu yüzden dayak yemiştim. Görmedim gerçekten. Çarşı iznine çıkmışım. Gözlerim sürekli rütbeli asker aramak zorun da mıydı? Sesim az çıkıyor diye deli deli bağırtmalar falan. Hapise girenleri düşünüyorum da... Gözüm yemiyor hiç. Ama dayanılıyor sanırım. Dayanamayanlar da oluyordur. Belki de ben onlardan biri olurum başıma hapis gibi bir şey gelirse. Gelmez de, belli mi olur. Çünkü Aslı Erdoğan PKK yöneticisi diye tutuklanmış. Ben ise zaten terör karşıtı birisiyim ama hayatın nereden ne getireceği hiç belli olmaz ki. Başka alanlarda da adaletsizlikler yapılmıyor mu hayatta; gelmedi mi başıma? Hakarete ve saldırıya maruz kaldığım halde, hakaret ve saldırıdan ceza almadım mı; bunu asla unutmayacağım. Keşke o süreçte yaşadıklarım kameraya kaydedilmiş olsaydı da aleyhimde karar veren hakime gösterip, şimdi ne düşünüyorsunuz diye sorabilseydim. Sanırım pardon bile denmezdi! Çünkü bir kişinin sözüne bakılarak böyle bir karar alınabilir mi? Peki bana saldıranlar, gözümü yüzümü morartanlar neden hapis yatmadı? Duruşmalarımdan birinde hakim demişti ki; sen bu kişiyi cinsel ilişkiye girmek için götürüyormuşsun; götürmek! Heteroseksist bir dünyada hangi eşcinsel bir heetroseksüeli zorla götürebilir ki? Önyargılar, önyargılar, önyargılar ve de tabiki de sistemin çıkarına alınmak istenen kararlar. Ben sadece, benim davamda eşcinselliğe gülündüğünü düşünmüştüm. Bütün eşcinsellerin davalarında o odada bulunan resmi herkes eşcinselliğe gülüyorlarmış sanki komikmiş gibi. Sanırım eşcinseller heteroseksist dünyanın şebekleri oluyorlar! Evet zorlu bir hapis süreci yaşamış aslı Erdoğan. İlk beş gün susuzluk falan yaşamış. Hapis yatmak sadece sosyal hayattan kopartılarak kapatılmak değil, kapatıldığın sürece de çok zorlu br süreç yaşamak... Sanırım en zoru da soğuk olsa gerek. Hapis gibi korkularım var mı; yok. Çünkü mümkün olduğunca hayata karşı nazik olmaya çalışıyorum, sözlerimde terbiyeli olmaya çalışıyorum, sorunları iyilikle, güzellikle ve konuşarak, anlaşarak halletme taraftarıyım. Zaten illegal yollarla asla ve asla işim olmaz. Çünkü ben hakzılıklara rağmen resmi bir şekilde konuşma taraftarı olan birisiyim. Belki tek kusurum şu olabilir; öleceğimi bilsem de doğruyu söylemekten vazgeçmemem. Hani, bugünü veya o günü kurtarmak için gerçek dışı bir şey çıkmaz ağzımdan. Bağlamak gerekise, sistem bazen haklı olup olmadığına bakmadan gözünün yaşına bakmayabiliyor. Şimdi sormak gerekmez mi; Aslı Erdoğan haksızdı niye çıktı, haklıydı niye yattı!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder