Bana bunları söyledi... "Bu yazılardan sonra seni engelleyeceğim. Nedeni ise, fark ettim ki gayfriend istemiyorum. Ya bence ADAM ol. Ecdatların cihana hükmettiler. Biraz onları örnek al. Utan kendinden. Arkaşın yok. Çünkü bu doğru bir şey değil. Her neyse istediği kadar kanıtlansın, git tedavi gör, bunu düzelt. Aksi halde hayatın boka döner, haberin olsun. Gay'lik neyin nesi ya. Aşkın temeli cinselliktir. Bence yola dön." dedi.
Arkadaşlar bana resmen hasta muamelesi yaptı, sonra da engelledi. Hiç birşey yapmdığım halde suç benim mi? Ben ise şunları söyledim...
"Bu yaptığın sana yaksmadi birader. İnsan gbi arkadaş oldum ben sana. Senin bu yaptığın karaktersizlik ama ben sadece gerçek bir dost olmak istedim o kadar. Yine de Allah şifa versin. İnşallah iyileşir, geçer kardeşim kanser hastalığın. Ben, bana yakışır şekilde senden ayrılacağım. Allaha emanet ol. Yüzün gülsün her zaman ve de şunu unutma. İnsanlara saygını yitirebilirsin ama kendine olan saygını yitirme asla."
Son sözlerim bunlar oldu ama çok kırıldım. Çocuk beyin kanseri üstelik; bana düzel hastasın, dedi. Arkdasim yok diye dalga geçti, bende şaştım kaldım sap gibi ama şunu anladım. Beyin kanseri ama esas hastalığı, insanlığının olmaması. Birde 18 yaşında, üzüldüm kanser olduğu için. Beni salak yerine koydu. Şoktayım hala. Dediğim gibi ölsün g*bersn falan demiyorum yine de.
http://www.kizlarsoruyor.com/kisilik-karakter/q6040935-kanser-olan-biriyle-arkadaslik-kurdum-ama-gay-oldugum-icin-beni
Yukrıdaki yazıyı bir siteden aldım ve doğru mu yanlış mı olduğunu bilmiyorum ama ötekilerin veya mağdur oldukları için ötekileştirilenlerin, ötekisinin ötekisini(eşcinselleri) anlayamamasına örnek olarak yayınlamak istedim. Gerçekten herhangi bir kesimden bir kişi ne kadar mağdur olursa olsun, toplumun ahlaki kurallarına uymayanları çok rahat ötekileştirebiliyor. Bunun sebebi de heteroseksizmin insanları ahlakçı olarak koşullandırmasıyla alakalı tabii. Bu da kanserli hücre gibi bir şey. İnsanları insanlaştırmıyorsun işte. Evet, bir insanı farklılığından dolayı ötekileştirmek insanlık dışı bir şeydir. Neye göre yanlış buluyorsun da ötekileştiriyorsunuz ki eşcinselleri; Sadece heteroseksizmin tabularına göre. İşin en acı tarafı da mağdur olanların bile eşcinselleri anlamak istememesi. Tecrübelerime dayanarak da ben ötekileirn eşcinselerin yanında durmalarını pek samimi bulmuyorum ve eşcinselleri kendi menfaatleirne alet ediyorlar gibime geliyor. Özellikle bizi siyasi alanda destekliyormuş gibi falan yapmasınlar. Net bir şekilde desteklediklerini ispat etsinler. Mesela bir eşcinseli milletvekili adayı falan gösteriyorsanız, en azından 1 tanesini kazanacağı sıradan gösterin ki, mecliste eşcinselerin bir temsilcisi olsun. Çünkü partiler de tabanlarından çekiniyorlar. Haa, yok mudur eşcinsel haklarına inanan siyasiler; vardır tabii ama tabanlarından veya gruplarından bağımsız ileri boyutta iş yapabilecek cesaretleri yok. Eşcinsel hakları cesaret gerektirir; onun dışındkiler göz boyamacadır. Günümüzde de artık eşcinsel kelimesini ağızlarına aldılar falan diye de müteşekkir olmaya gerek yok. Almazlar ve de bir şeyler yapmazlarsa da kendi ayıpları olur. Çünkü eşcinsel hakları için bir şey yapmak, eşcinseller için bir lütuf değil, her insanın bir insanlık görevidir. Eşcinseller hakları için mücadele eden siyasilere teşekkür etmek yerine, yapmayanları ve yapmadıkları için yuhalamalıyız daha. Tabi burda sorunun kaynağı LGBTİ'ler; yuhalayacak LGBTİ mi var; çünkü onlar bile inanmıyorla milliyetçi ve muhafazakar bir toplumda eşcinsel haklarına; yalan mı?
Başlığa ithafen bir şeyler daha söylemek istiyorum. Gerçekten toplumdaki hastalara, ne bileyim yaşlı, çocuk, hayvan gibi yardıma muhtaç kesimlere insanlar acıma hissine kapılıp vicdana gelebilirler, hatta düşman belledikleri ırklara karşı falan yeri gelir insan oldukları için insaflı davranabilirler ama eşcinselleri insan yerine bile koymayabiliyorlar. Acınmak falan da iyi bir şey değil ama lanetlenmek de neyin nesi oluyor... Ne yapmamız gerekiyor; göstermemiz gerekiyor kendimizi. Başka hiçbir seçeneğimiz yok. Açık bir eşcinsel olarak yaşamak, hayatın içine karışmak. Çünkü var olan bir gerçek inkar edilemez ve bir süre sonra zaten gerçekleri görecekler, alışacaklar, kabul edecekelerdir. Hayatın içinde kendi kendini temsil etmek, mecliste aracılarla temsil edilmekten falan daha etkili bence.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder