Biseksüeller, eşcinseller tarafından bile anlaşılamamaktan şikayetçilerdir hep. Bu günün kutlanmasının amacı da, biseksüelliğin başlı başına bir kimlik olduğuna vurgu yapmak. Biseksüellerin de görünür olmasıyla aynı eşcinsellikte olduğu gibi hoşgörü artacaktır doğal olarak.
Yalnız şöyle bir gerçek var. Homofobik bir dünyada eşcinsellik tam anlamıyla kabul edilmeden, biseksüellik ne derecede kabul edilebilir ki? Sonuçta yarım da olsa biseksüellik de eşcinselliğe dair. Heteroseksist bir dünya eşcinsellik karşıtıyken, biseksüelliği daha tehlikeli bulmaz mı? Çünkü eşcinselleri sadece kendi cinsleriyle yattıkları için kolayca ötekileştirebiliyor en azından. Biseksüelliğe arada kalmışlık durumundan dolayı aldatılma korkusuyla daha temkinli yaklaşılmaz mı mülkiyetçi yapı? Biz eşcinseller karşı cinsle beraberliği kaldıramıyorsak, eğer saf heteroseksüellik varsa heteroseksüel bir kişi de eşcinsel tarafı olan bir kişiyi ne derece kaldırabilir?
Amerikalı biyolog, zoolog ve seksolog Alfred Kinsey 1948 yılında açıkladığı raporda insanların yüzde 90’ından çoğunda biseksüel eğilimler ve davranışlar gösterebileceğini iddia etmiş, Sigmund Freud da, insanların doğal olarak biseksüel olduğunu söylemiş. Demek ki eşcinsel tarafı olmayan bir kişi yok hayatta.
Herkes eşcinsel tarafıyla barışırsa, eşcinsellik kabul edileceği için, biseksüellik de normal karşılanacaktır. Zaten homofobinin nedeni de bilinç altına sıkışıp kalmış veya barışılamamış bir eşcinsellik değil midir? İnsan olmayan bir şeye karşı yersiz ve sürekli bir şekilde ne kadar korkuya dayalı nefret duyabilir ki? Ben niye homofobik veya heterofobik değilim. Çünkü eşcinselliğimle barışığım homofobik bir dünyaya rağmen. Eğer barışık olmayıp açık bir eşcinsel olmasaydım, ben de korkardım, ben de gizlerdim eşcinselliğimi ve ben de nefret edebilirdim eşcinsellikten.
Din ve ahlak homofobinin bahanesinden başka bir şey değil. Çünkü ayrımcılık ve nefret din ve ahlakla ne kadar bağdaşıyor ki? Tam anlamıyla bilgi toplumu olamadığı sürece insanların farklılıklara karşı korkuya dayalı lüzumsuzca nefretleri olacaktır ama eşcinselliğin, heteroseksüelliği yediği de görülmüş bir şey değil.
Eşcinselliğin insan soyunun tükenmesine sebep olacağı korkusu da bahaneden başka bir şey değil. Eşcinsellik hep varmış. İnsan soyunun tükenmesine sebep olsaydı, şimdiye kadar olmaz mıydı? Çünkü eşcinsellik artan veya azalan bir şey değil ki. Sadece homofobiden dolayı görünür veya görünmez oluyor. Yani canlı türü var olduğu sürece eşcinsellik olacak. Çünkü doğanın yapı taşlarından biri eşcinsellik.
Homofobi sadece eşcinselliğe değil, heteroseksüellere de zarar veriyor. Korkuya dayalı nefretin kime faydası olmuş ki.
% 100 bir eşcinsel olarak "Biseksüellik vardır" diyorum; Eşcinsellik varsa ve ben heteroseksüel ilişkiyi kaldıramıyorsam, biseksüeller niye heteroseksüel ilişkiyi kaldırabilsin ki heteroseksüel tarafları olmasa? Kaldırabilmelerinin sebebi bireysel olamamanın getirdiği bir özgüvensizlik olabilir mi? Çünkü genellikle heteroseksüel taraflarıyla varoluyorlar toplumsal bazda. "Dünya homofobik, n'apsınlar?" denilebilir. Böyle bir dünyaya karşı kolay tarafları da var biseksüelliğin tabi.
Benim kafam hep karışık kalmaya devam edecek biseksüellik konusunda. Çünkü, mesela tam olarak eşcinsel olanlar da mecburiyetten evlenip falan heteroseksüel ilişkiyi kaldırabiliyorlar; Beyinleri istemese bile, bedenleri böyle bir aktiviteyi gerçekleştirebiliyor. Biseksüelliğin farkı ve belirleyicisi karşı cinsi arzu edip-etmemek mi? Peki eşcinseller içlerinden gelmeyen bir şeyi nasıl gerçekleştirebiliyorlar ki? Bilinçsizlikten mi?
Heteroseksist dünya eşcinselliğin cinsel tarafıyla uğraşıyor zaten. Herkes mecburiyetten veya zorda kalınca cinsel kimliğine aykırı bir ilişki yaşayabiliyorsa, o zaman homofobinin kaynağı herkesin için de eşcinselliğin bulunması! Özellikle erkek cinselliğinde bu esneklik daha fazla. Çünkü erkekliklerine helal getirmeyecek şekilde aktif olarak eşcinsel ilişkiye girebiliyorlar. Tabi onlar kendilerini eşcinsel olarak görmüyorlar ayrı mesele. Biseksüellik de heteroseksüel görünme fırsatlarından bir olarak değerlendiriliyor heteroseksist dünyada.
Biseksüeller eşcinsellerin kendilerini görmezlikten gelmelerinden yakınıyorlar ama onlar ne kadar "Biz eşcinseliz"diyebiliyorlar ki. (Biseksüeller ama eşcinseller de sonuçta) Heteroseksüel olarak gerçekleştirmiyorlar mı toplumsal varoluşlarını?
Son olarak, yanlış mı biliyorum, hayat boyu biseksüelliğini devam ettiren olmadığı gibi, genellikle de eşcinsellikte karar kılıyorlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder