İşsizlik Homofobiden Daha Öncelikli Bir Sorun Olabilir mi?

Bir eşcinsel için en öncelikli sorun homofobi veya homofobi kaynaklı sorunlar olduğu zannedilir ama öyle olmayabiliyormuş ne yazık ki. Eğer bir eşcinsel mülteciyse ve de belli bir yaşın üzerindeyse, iş bulup çalışmak, hayatını idame ettirebilmek en öncelikli sorun oluyor-muş. Bir şehirden bir şehire taşındığımız zaman bile yeni bir yaşam kurmak o kadar kolay değildir. Oysa dilini, yaşam tarzını bilmediğimiz bir ülkede yaşamak o kadar kolay olmasa gerek. Belki gidilen ülke gene aynı ülkedir ama yabancı bir kültürün insan psikolojisinde yarattığı travma o kadar hafif olmasa gerek. Mülteciler daha iyi yaşam koşulları için yola çıkıyorlar ama dilini, yaşam şeklini bilmedikleri bir ülkenin getirdiği sorunlar da o kadar hafif değil ne yazık ki. Daha büyük umutlar, hayaller değildir değil mi bu uyumsuzluğun sebepleri? Uyum sağlanacak bir ortam olsa insan neden durduk yerde huzursuz olsun, huzurunu bozsun ki? Eşcinsellerin zaten öyle lüzumsuz  lüksleri olabileceği bir dünyada mı yaşıyoruz ki?

Konuyu öyle bağlayacağım bir nokta falan yok. Dünya dönüyor, hayat devam ediyor ama insanların duyarsızlığı diz boyu devam ediyor. Sorunları sadece eşcinseller ve mülteciler yaşamıyor ama sorundan soruna da fark var? Hatta bazı sorunlar karşısında bazı sorunlar sorun bile sayılmaz. Kendimizin sorun saydığı bazı sorunların aslında bazı sorunlar karşısında sorun bile sayılmayacağını biliriz ama kendimizi hiç zahmete sokmak istemediğimiz için kendi halimize şükreder ve kaderci bir şekilde Allah'a havale ederiz başkalarının sorunlarını. Benzer sorunlar ne zaman kendi başımıza gelirse, o zaman biraz duyarlılığımız kendini gösterir ama bu duyarlılığın devamlılığı olmadığı sürece ne başka zamanlarda başkalarına faydası olur, ne de sonraki yaşamlarımızda bizi vicdanlı bir insan yapar. Hatta sorunlardan nemalanmaktan bile vazgeçmeyiz!

Konumuza tek cümleyle nokta koyarsak, bir eşcinsel iş için homofobik bir ortamı tercih edebiliyor. Çünkü homofobiyle mücadele için de yaşamak gerekiyor. Bunun için de ihtiyaçların giderilmesi. Belki de homofobinin olmadığı bir ortamda, her şeye rağmen homofobinin en öncelikli sorun olmasının geri planda kalmasıdır bu durum.

Bana sorarsanız işsizlik çözülmesi gereken bir sorundur ama homofobi olmaması gereken bir sorundur. O yüzden homofobi en öncelikli kurtulunması gereken bir hastalıktır. Yani diğer toplumsal sorunlardan ayrı tutulmalıdır.