"Gay Bara Gittim, Kendimi Buldum"

Eşcinsellerin Heteroseksüel Olarak Hayattan Geçmeleri

Biz eşcinseller biraraya geldiğimiz zaman genellikle cinsellikten konuşuruz. Çünkü en eksik tarafımız cinselliğimizdir. Gerçi yaşayanların da eksikmiş gibi konuları hep cinsellik oluyor ama bir şeyler özgürce yaşanmayınca yarım kalıyor sanırım.

Gene bir eşcinsel arkadaşımızla karşılaştım alış-veriş sonrası ve yolda biraz lafladık. Arkadaşımız heteroseksist yaşamı seçmiş, toruna-torbaya karışmış bir eşcinsel ama eş-cinselliğini yaşamasına yani en azından eşcinselliğin cinselliğini yaşamaya çalışmasına rağmen hala eşcinselliğin yanlışlığına inanıyor. Eşcinsel olup da eşcinselliğini yaşayan bir insan nasıl bu kadar eşcinsellik karşıtı olabilir ki? Ben bunun içselleştirilmiş homofobiyle de çok alakalı olduğuna inanmıyorum. Çünkü bir eşcinsel eşcinsellikten nefret ederken bu kadar eşcinselliğin cinselliğine de odaklanmaz diye düşünüyorum. Çünkü toplumumuzda eşcinsellik demek cinsellik demek ve eşcinsellikten nefret eden bir eşcinselin de eş-cinelliğine biraz ket vurması gerekmez mi? En azından yaşadıktan sonra pişmanlık duymaz mı?

Bunların tek korkusu ikiyüzlülüklerinin ortaya çıkması. Eşcinsel olarak varolmak istemiyorlar, heteroseksüel olarak da yok olurlarsa tası-tarağı toplayıp gidecekleri yerleri yok. Çünkü eşcinselliğin sadece cinsel tarafında yer alıyorlar, kimliksel tarafıyla uzaktan yakından alakaları yok. Heteroseksüel taraftaysa maskeleriyle dolaşıyorlar.

Çok görmüyorum homofobik bir toplumda eşcinsellerin kendilerini gizlemelerini ama eşcinselliği de düşünmemiz gerekmez mi biraz kendimiz için? Normal olanın kendimiz olmak olduğunun gözardı edilmesi bir noktaya kadar kabul edilebilir ama eşcinsellerimiz gizli ve yarım yaşamanın normalliğine inandırmışlar kendilerini. Hayattan şikayetçi olurken, kendilerini ihmal edenin kendileri olduğunu görmemeleri, görmek istememeleri, yapılacak hiçbir şey bırakmıyor insanda.

Eşcinsellerimiz hayatta hiç kendileri olarak varolamamışlar ve başkaları olarak ölecekler ama bazen fırsattan istifade, hayatta kendilerini içlerinden geldiği gibi ifade edebilecekleri ortamlar buluyorlar ve bunun tadına varmaya çalışıyorlar. Oysa hayat tam anlamıyla kendin olup, kendini içinden geldiği gibi ifade edince gerçek anlamda güzeldir. Barda bir gecelik eğlenceyle bulduğumuzdan daha fazlası var hayatta eşcinselliğimizle tam anlamıyla barıştığımız takdirde. Ama biz eşcinseller olarak kendi hayatımızı yaşamak istemiyoruz sanırım ki, hala kendimizde değiliz.