Hadi "biz" yapınca kavga sayılan mücadeleyi etmeyip, kendimizi bizi anlama kapasiteleri olmayan homofobiklerin yerine koyduk diyelim. Ne geçecek elimize, ne değişecek, kime faydası olacak bunun? Hep eşcinseller fedakarlık yapıp, hassasiyet gösterince dışlanmışlar-ötekileştirilmişler için bir adım mı atılacak bu iyi niyetten dolayı, eşcinsellere karşı nefret biraz daha mı azalacak, yanlı insanlık daha bir tarafsız mı olacak? Yıllardır çözülemeyen homofobi, nefrete toleranslı davranılarak mı çözülecek?
Eşcinseller nefretin neyini anlayacaklar homofobiyi yargılamayıp da? Korku nefretin sebebi olamaz, çözümüyse asla anlamak değildir anlaşılabilir bir tarafı olmadığı için. Korkaklara cesaret verirsen bunun bedelini kurban olarak ödersin.
Ben hiçbir zaman homofobiyle uzlaşının olabileceğine ihtimal vermedim. Kim veriyor diyebilirsiniz? Eşcinselliği hastalık ve günah olarak görenlerin, eşcinsellere yaşama hakkı vereceğine inananlar. İçinde homofobiyi uyutup da, ne zaman uyandıracağı belli olmayanların, homofobisini açıkça gösterenlerden az tehlikeli olduğunu mu sanıyorsunuz?
Ya neden eşcinseller mahkummuş gibi, dilenciymiş gibi demokrasi, iyi niyet beklentisi içine girsinler ki heteroseksizme karşı? Eşcinseller de yaşasın hayatlarını doğaları gereği, eşcinsel olarak yaşatmak istemeyenlere karşı dirensinler, diretsinler. Direnmeyince, homofobiklere benzeyince homofobik-homofobik yaşamak mı oluyor yaşanılan. Yoksa eşcinseller hasta mı gerçekten?
İnsan kendine inanmıyorsa, kendinden şüphe ediyorsa bu gerçekten bir hastalıklı durumdur eşcinsellikten bağımsız olarak? Ama kişiler lütfen genetiksel olan psikolojik rahatsızlıklarını heteroseksizmin pörtletmesiyle doğanın gerçeği eşcinselliğe yüklemeye çalışmasın. Çünkü cinsel yönelimin bilimsel tanımlamaya göre hastalık olarak tanımlanması akıl harcı değil. Cinsel yönelim olarak eşcinsellik hastalık veya günahsa, "bunun en büyüğü heteroseksüelliktir" deme hakkını doğurur bu suçlama. Canlının fizyolojisini maneviyatla, kendi bilimsel anlayışınla yargılamaya kalkarsan, o zaman demokrasinin, bilimin adını ağzına alarak çelişmeyeceksin.
Nefret suçlarıyla mücadele etmek zorunda olan taraf en önce heteroseksizmin kendisidir ve onun sorunudur çözmekle yükümlü olduğu. Zahmete girmesi ve kaygılanması gereken de heteroseksizmdir. Eşcinseller kaygılansınlar ama homofobiye karşı toleranslı olmazlarsa mücadele alanının tamamen yok olacağından değil, taviz verirlerse yok olacağından kaygılansınlar.
Homofobiye, nefrete, cinayete maruz kalanlar-eşcinseller hep alttan almak zorunda kalırlarsa, heteroseksizmin altında kalıp, heteroseksizmin istediği gibi tamamen ezilirler. Ben ayrıca homofobinin hiç mülayimini görmedim. Tam anlamıyla homofobi sayılması için illa ki nefret cinayetine mi dönüşmesi gerekiyor? Homofobi varsa-vardır ve her türlüsü tehlikelidir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder