CNN Türk'ün dünyadaki "Gay Pride" yürüyüşleriyle ilgili haber videosunu izlerken, haberi sunan spikerin resmi bir ses tonuyla "Eşcinseller" derken kendimi ilk defa çok ötekileştirilmiş hissettim. Sanki eşcinseller başkaymış, başka bir canlı türüymüş gibi veriliyor haber veya ben öyle hissediyorum. Eşcinselleri tanımlarken de bazen "gay" diyor, bazen de "homoseksüel". Eşcinsellere yasal hak tanınmış ama eşcinseller hala kötü muamele gördüklerini iddia ediyormuş dünyanın en büyük eşcinsel onur yürüyüşünün yapıldığı Brezilya'da.
Bir insan, bir insanı cinsel yöneliminden dolayı nasıl farklı, nasıl başka, nasıl öteki olarak görebiliyor anlamıyorum. Bedensel ve duygusal paylaşımın karşı cinsle, kendi cins arasında olmasının nasıl bir farkı olabilir ki? İçinde sevgi var, arzu var sonuçta ve o duygular ve arzular da gene sonuçta kendi cinsine de olsa erkek ve kadınlara, insana duyuluyor. Bu durumdan, eşcinsellikten rahatsızlık duyan homofobiklerin düzeltilmesinin, tedavi edilmesinin, homofobinin nedenlerinin-niçinlerinin araştırılmasının ve çözüm yollarının bu kişilere uygulanmasının zamanı gelmedi mi daha?
Eşcinseller farklılıklardan rahatsızlık duymayıp, bazı ve çoğunluğu oluşturan heteroseksüeller kendine benzemeyenlerden rahatsızlık duyuyorlarsa çevresel de olsa, yapısal da olsa bu bir psikolojik rahatsızlıktır. Farklılığa tahammül edemeyenlerin yapısında bir anormallik olmasa zaten heteroseksizmin etkisinde kalmaz, birey olabilir, çoğunluğun-heteroseksizmin dışında kalma kalma kaygısı taşımaz, sırf cinsel yöneliminden dolayı kendi türünden nefret etmez. Çünkü bir insanın kendisi olması dışarıda kalmaktan daha iyi hissettirir kendini. Başkası olarak yaşamak çoğunluğa dahil olarak da olsa sağlıklı bir insanın kaldırabileceği bir şey değildir.
Heteroseksüeller kendileri olabiliyorlarsa, eşcinseller niye kendisi olamasınlar ki? İnsan haklıysa, doğruysa, kaybedeceği ve korkacağı ne olabilir ki? Demek ki eksik olan, yanlış olan şeyler heteroseksüellikte ki tahammülsüzlüğe, nefrete sebep olan bu korkular-kaygılar ondan.
Ben bugün kendimi sadece cinsel yönelimimle tanımlanmak istemediğimi bi kez daha hissettim ama, tabiki eşcinselleri sadece cinsel yönelime indirgeyen heteroseksizme-yok sayanlara karşı heteroseksüelliğin eşcinsellikten üstün olmadığını anlatmaya-haykırmaya, altını belirgin şekilde çizmeye, hatta sadece eşcinsel olarak yaşamaya devam edeceğim sonuna, eşcinseller haklarına tamamen sahip oluncaya kadar.
Sadece cinsel yönelimimle tanımlanmak istememekle, eşcinselliğimden rahatsız olduğum anlaşılmasın sakın. Ben bir insanım-hayvanım-canlıyım ve temel ihtiyaçlarımdan olan cinselliğimin egemen kuvvetlere benzemediği için ucube olmaktan gurur duysam da, doğa dışıymış gibi gösterilmekten rahatsızım. Hiç kimsenin cinsel yönelimine karışılmasa, hiç kimse kendini cinsel yönelimiyle tanımlamak zorunda kalmayacak çünkü.
Heteroseksüeller kendilerini tanıtırlarken kimliklerinin başına "Heteroseksüel bilmem kim" demiyorlarsa, eşcinseller ötekileştirme ve nefret hissi taşıyan cinsel yönelimlerini neden isimlerinin-sıfatlarının başına kullandırtsınlar ki? Hedef haline gelmek, ölmek için mi? Tabi şu anda-eşcinselliğin doğa dışı olmadığı, heteroseksüellikle eşit haklara sahip olduğu kabul edilinceye kadar onurla, grurla taşıyacağım adımın başında eşcinelliğimi. Hatta eşcinsel olarak işaret edilmek hoşuma bile gidiyor kendisi olamyanlara cesaret verebilirim umuduyla.
Eşit ve de huzurlu bir dünya için heteroseksizmin-heteroseksüelliğin eşcinsellikle barışması şart. Barış heteroseksüellerin korku dünyasına eşcinsellerin cesaretiyle, çabasıyla gelecek. Barış için eşcinsellerin vazgeçmemesi gerekiyor mücadeleden heteroseksistçe engellere rağmen.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder