18 Şubat 2011 Cuma

Sen Gideli Bir Hafta Oldu Kara'm



Kara'm sen gideli bugün bir hafta oldu. Hayat devam ediyor ama içimde hep bir eksiklik, hep bir yarımlık var. Bu böyle de devam edecek ama bundan şikayetçi değilim. Sensiz bir hayatta acısız yaşamayı kendime yakıştıramıyorum zaten. Her şey daha dün gibi; Yaşadıklarımız da, gittiğin gün de.

Gelmeyeceğini biliyorum ama, acaba gelir misin diye umut etmeden yapamıyorum. Mucizelere hiç inanmamışımdır ama çaresizlik, sensizlik mucize beklentisine sokuyor beni. Öyle bir şey olsa ne çok sevinirim bir bilsen.

Sen bana hayatı, hayattakileri hiç ıskalamam gerektiğini öğrettin ama ben hala ıskalamaya devam ediyorum, hatta kendimi bile. Biliyorum fazla değişemeyeceğim, ama senin acın benim hayata karşı hep diken üstünde yaşamamı sağlayacak. Sen boşa harcadığım zamanın, sen ve senin gibi sevdiklerimi ihmal etmemin ne kadar büyük bir şey olduğunun, geriye dönüşünün asla mümkün olmadığının, olmayacağının işareti olarak sonsuza kadar içimde yaşayacaksın, yaşatacağım acımla mutlu olmasını kabullenerek.

Bu gün de sordu annem seni. Sana bazen kızıyordu ya, o da pişman. Sadece elini, ayağını ısırmaya çalıştığı için kızıyormuş sana, gitmeni hiç istemiyormuş. O da çok arıyor seni yokluğunda ama hala bilmiyor öldüğünü ve söylemeyeceğim ona asla. Onun arada bir seni sorması sinirime dokunuyor aslında. Ben senin gelmeyeceğini biliyorum ama birilerinin bana seni hatırlatması çok moralimi bozuyor.

Rüyalarımdasın Kara'm (Dün yazmıştım)

Kara'm zehirlendiğin ve farkına varamadığım gün geçen hafta bugündü. Bu sabah rüyamda gördüm seni gene. Ölmemiştin ve ben gerçek sandım. O kadar mutlu oldum ki rüya bile olsa seni gördüğüme. Sanki yanımda gibiydin. Birkaç gündür dışarıda, bizden uzakta kalmışsın ve dönmüştün rüyamda. Ben senin öldüğünün rüya olduğunu sanıyorum ve ölmemiş oluyorsun rüyamda.

Karam yarından sonra günün ilk saatlerinde bir hafta olacak sen gideli. Normal hayatıma döndüm ama o gece gidiş anın hiç aklımdan çıkmıyor ve içimi çok acıtıyor. Uyuyorum, uyanıyorum sen geliyorsun aklıma. Yorganımın üstündeki ağırlığını, varlığını arıyorum. Sesini arıyorum, kokunu arıyorum, beni ısırmalarını arıyorum. Hala şu anda rüyada olmayı diliyorum. Bir gün seninle uyanmak istiyorum bu rüyadan.

Karam diğer kedilerin seslerini duyuyorum odamdan, sokağa çıkınca arkadaşlarını görüyorum ama sen yoksun neden, neden?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder