Spermlerin yumurtaya koştuğu gibi koşuyordu yavrular memeye plasentadan çıktıktan sonra!

Lilly kedim dün gece doğurdu. Daha bir yaşında kızım. Biliyordum şok yaşayacağını ve, "ya ben evde yokken doğurursa" diye korkuyordum ve evren istediğim gibi gerçekleştirdi olayı. Çünkü yarın sınavlarım olacağı için evde fazla duramayacaktım. Gece 3'ten sabaha kadar 5 yavru yaptı Lilly. İlk yavu gelirken yaşadı şoku. Ne olduğunu anlayamıyordu. İçgüdesl olarak annelik vardır mutlaka yapısında ama doğum anında ilk ne olduğunu kavrayamıyor anne kediler ilk defa doğum yapıyorlarsa eğer. Bunu daha önceki yaşadıklarımdan biliyorum. O acıyla yavrular doğduğu yerde kalabiliyor. Eğer doğum anında başında olunurasa, yavruların telef olması önlenebiliyor. İlk doğumda yavru dünyaya geldikten sonra plasenta içeride kalabiliyor, bu konularda dikkatle yardıma ihtiyacı olabiliyor anne kedilerin tecrübesiz oldukları için. Mmesela tecrübeli anneler yavrularını kurutuncaya kadar yalarlar ama Lilly bunu çok gerçekleştiremedi. Allah'dan havaların sıcak olduğu döneme girdik de yavrular üşümedi. Ve ilk hamileliğinde 5 yavru yapması tabiki de 1 yaşındaki bir kediye ağır geldi... Ama benim güçlü kızım altından kalkabildi bu yükün. Şimdi güvenle doğasını gerçekleştirmenin huzurunu yaşıyor.

Kedilerdeki doğa olayına şahit olmak insnı farklı duygular içersine sokabiliyor. Doğanın dişisine daha bir saygı duyuyorsun yaşam mucizesini gerçekleştirenlerden oldukları için. Yavrular doğar doğmaz memeye gidiyor spermlerin yaşama katılabilmek için yumurtaya koştukları, insanların hayata koştukları gibi, sonra ölüme.., yeniden, yeniden... Aslında doğanın devinimini sağlıklı gözlemlediğin zaman, hayata da sırf ölüm kalım meselesi olarak bakmıyorsun artık. Bir yaşam düzeneği var ve sen de o düzenklerin parçalarından birsin. Kendini ne küçük göreceksin, ne de devasa. Hayat kendini gerçekleştiryor işte. Bu kadar basit, bir o kadar da karmaşık ama bir düzenek var işte adına ne derseniz diyin. Eğer hayata insan merkezli bakmaktan ve insan bencillliğinden kurtulmak istiyorsanız, hayatı hayvanlarla-doğayla paylaşmak, o ritime ayak uydurmak gerekiyor. Doğaya baktığınız zaman, başınıza gelen olumsuzlukların bile isyan edilecek bir şey olmadığını anlıyorsunuz. Çünkü hayat bizim kıytırık dertlerimizden ibaret değil, sadece insan demek de değil.

Lilly'de annesi Caty'yi görüyorum sanki bakışlarında, ses tonunda, sesinde ve sessziliğide.. Caty'nin bir mirası aslında Lilly doğaya. Caty yavruları aracılığula dahil olmuştu hayatıma, şu anda Lilly ile devam ettiriyor ryuhunu...