Dün bana itiraf etti...
Geç evlenmiş...
Yolun yarısından sonra...
"Aslında hiç evlenmeyecektim" dedi...
"Evlenmeseydim ailem beni öldürecekti..."
Mutlu değil heteroseksüel evlilikten dolayı...
Sorunlar yaşıyor sürekli...
Ama çoluk-çocuk, gelenek-görenek ve bunca sene sonra içine gömüldüğün bataklıktan kurtulmak kolay mı?
Vicdan denilen bir şey varsa, o çoluk-çocuğu bırakmak kolay mı?
Ah şu heteroseksizm, ah şu heteroseksizmin toplum yapısı, aile yapısı...
Kendi çocuklaırnıza ne yaptığınızı göremiyor musunuz?
20-30 sene önce de eşcinsel çocuklar ailelerinin baskısıyla heteroseksizmin uçurumuna sürükleniyorlardı, hala da öyle...
Heteroseksizmle mücadele edebilmek için, özgüvenli eşcinselliğe doğru evrilebilmek adına daha güçlü bir eşcinsel birlikteliği gerekiyor
Ama eşcinsellerimiz de hiç çaba sarfetmezlerse hiçbir şekilde yol alamayız ne yazık ki..
Çevrenize bakın...
Etrafınızda bir çok nasip-kısmet meselesi, ekonomik sebepler diye evlenmemiş veya nişandan dönmüş veya evlenmiş ve kısa bir süre sonra boşanmış ama bir daha evlenmemiş ve de evlenmek zorunda kalıp duygusal ve cinsel anlamda mutsuz olan erkek göreceksiniz...
İşin en kötüsü bunlar da "erkeğiz" diye geçiniyor...
Tamam erkeksiniz! Erkekliğinize laf ettiğim falan yok! Ama eşcinsel erkeksiniz!
Yalan mı?
Yalansa niye "eşcinsel değiliz, aktifiz" diye erkeklerle beraber oluyorsunuz?
Daha ileri boyutunu ben anlatmayayım.!
Aslında bir şey demiyorum; mecbur kalmışsınız ama birazcık da gerçeklerinizi görün artık be siz de!
Barışın kendinizle, kimliğinizle, doğanızla...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder