Hiç yazasım yok bugünlerde... Bloğuma girdim ama dünkü toplantı dışında, yani İranlı mülteci LGBTİ'lerle ara buluşmamız ve sorunlarını konuşmaktan başka aklıma bir şey gelmedi ama bundan iyi konu mu olur diyebilirsiniz... Evet biraz resmi noktaların işleyiş tarzını tam olarak bilmememe rağmen haddimi aşarak, İranlı arkadaşlarımın duygularına tercüman olmak istiyorum. Bilindiği üzere BM diye bir kurum ve onların kolları, şubeleri var mültecilerle ilgilenen... Tabi her kurumun bir işleyiş tarzı vardır... Ama mülteci olmak, LGBTİ mülteci olmak, olmayanlar için, ne demek olduğu tam olarak hissedilemeyebilir. Bilmediğiniz bir ülkedesiniz, kültürel farklılıklardan dolayı adaptasyon sorununu da geçtik, çalışma problemi var, dil problemi var, mekan problemi var, yabancı olmanın getirdiği dışlanma ve ayrımcılık problemi var, şiddet ve nefret problemi var, var da var... Bunları niye dile getiriyorum... Ankara'dan, İstanbul'dan LGBTİ konusuyla ilgili olan arkadaşlar bazen bana bu konuyla ilgili bir şeyler falan soruyorlar. Belki kulaklarına gider de, sorunlara yardımcı olınabilir düşüncesiyle... Çünkü İranlı mülteci LGBTİ arkadaşların beklemekten başka yapacakları hiçbir şey yok inanın ve 3-5 yıl sonrasına odaklanıp bu sürecin muallak biçimde geçmesi sanırım katlanılabilir bir şey değildir. Konuya, soruna gelirsek... İranlı LGBTİ mülteciler genellikle Kanada'ya iltica etmek istiyorlar ama Kanada kapanmış-yani bilinmeyen bir tarihe kadar Kanada'ya iltica edemeyeceklermil dediklerine göre ve Amerika'ya mecbur edilmişler ama buna rağmen gene de net bir bilgi yokmuş nereye gönderileceklerine dair ve net bir bilgi de verilmiyormuş kendilerine. Haliyle bu da onların canlarını sıkıyormuş. Biliyor musunuz; Türkiye'de sosyal haklar daha iyi olsa hiçbir yere gitmek istemeyen İranlı LGBTİ'ler var ama mesela bir ayağı engelli ve protezli bir arkadaşımız var, bacağının problemsiz olabilmesi için daha iyi bir proteze ihtiyacı var. Daha yeni ameliyat oldu protezin oluşturduğu iltihaptan dolayı ve devlet daha sağlıklı bir protez temin etmiyor ne yazık ki. Aklıma gelmişken... İranlı mülteci LGBTİ'lerin kafasını en çok meşgul eden sorulardan birisi, bazı LGBTİ'ler 1-2 yıl içersinde iltica edebiliyorken, bazıları neden 3-5 yıl beklemek zorunda kalıyor? Bazılarını öncelikli hale getiren ne? İranlı LGBTİ mültecilerin kendi aralarında da bir anlaşmazlık var. Ne gibi derseniz..? Yani birbirleirne çok destek olmuyor ve kendi aralarında gruplaşmalar oluyormuş. Denizli'de 10 bin civarında İranlı varmış ve LGBTİ'ler heteroseksüel İranlıların homofobik tavırlarına maruz kalabiliyormuş. En azından istenmiyor, sevilmiyorlarmış. Neden İranlı mülteci LGBTİ'ler Amerika'ya gitmek istemiyor da, Kanada'ya gitmek için ısrar ediyorlar? Çünkü Kanada'daki sosyal şartlar daha iyiymiş ve orada tanıdıkları varmış.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder