Oysa biliyorum ki kedi köpek kadar bile üzülmüyorlar bize.
Benim de eşcinsel arkadaşlarım var, herkesin tercihine saygı duyuyorum, diyorlar...
Yalan! O eşcinsel arkadaşları sen seçmemişsindir, bir şekilde girmişlerdir arkadaşlık hayatına ve bir çıkarın vardır mutlaka. Herkesin tercihine saygı duysan, önce eşcinselliğin ne demek olduğunu öğrenir, bunun bir tercih değil, doğuştan gelen bir yapı olduğunu anlar ve ağzından çıkan kelimenin ne anlama geldiğini bilir ve doğru bir ifadede bulunurdun...
O küçücük yanlış söylemler, ironiler, dokundurmalar, dalga geçmeler bizleri o kadar çok incitiyor ki; artık taş oldu kalbimiz susa susa...
Hepsi göstermelik, sözde antihomofobik bunlar. Antihomofobiyi homofobi zannetmeyin, eşcinsel karşıtlığına karşı olmak antihomofobi.
Homofobiye karşıyız diyenler çocuklarının eşcinsel olmasını kabul ediyorlar mı? Ya kocalarının gizli eşcinsel olmasını... Torunları erkek erkeğe basılsa ne düşünürlerdi acaba?
Üzaktan, kendilerine bulaşmadığı sürece eşcinsellerin başlarına gelen kötü şeylere sadece üzülüyormuş gibi yapıyorlar, üzülmüyorlar.
Gerçekten homofobik olmadığını söyleyenler, homofobiye karşı bugüne kadar bir şey yapmışlar mı, eşcinsellerin yanında durmuşlar mı, hatta eşcinselleri anlamak için eşcinsellikle ilgili etkinliklere katılmışlar mı..? Koskoca bir hayır!
Bir kere homofobik olmayıp homofobiye karşı çıkanların, önce eşcinsel zannedilmekten gocunmamaları, eşcinsellerle birarada görünmekten falan kaçınmamaları gerekir. Heteroseksüeller birbirine gösterdikleri samimiyeti eşcinsellere karşı neden göstermiyorlar; birbirlerini mikecek şekilde kucaklaşırlarken, bir eşcinsele yeri geliyor el bile uzatmıyorlar! PİSLİKSİNİZ SİZ YAA!
Eşcinsel zannedilmekten kaçmak biz eşcinselleri ne kadar incitiyor tahmin edebiliyor musunuz? Oysa ben de eşcinselim diyiverseniz eşcinsel olmamanıza rağmen, nasıl ağlarız bilir misiniz hüngü hüngür mutluluktan, sırtımızı dayayacağımız sanki koskocaman bir dağ varmış gibi güvende hissederiz, daha güçlü oluruz...
Neden çocuğunuzun eşcinsel olmasını istemezsiniz dediğin zaman falan, onun da acı çekmesini istemem diyorlar.
Peki eşcinsellik doğal bir gerçekken, eşcinsellerin de doğması kaçınılmazken, senin çocuğun eşcinsel olmasın, onun çocuğu eşcinsel olmasın; kimin çocuğu eşcinsel olsun..? Bu kaçış homofobiyi önler mi, yoksa körükler mi? Körükler; çünkü eşcinselliğin anormalliği anlamı taşır bu kaçış.
Varolan doğal bir gerçeğin senin başına gelmesi kötü bir şey midir, normal bir şey midir? Neden heteroseksüelliği normal karşılayıp eşcinselliğin mücadelesini vermiyorsun? Geri zekalı mısın..? Hani duyarlıydın, hani homofobik değildin; demek ki ben haklı çıktım, homofobiksiniz işte...
Çocuğunun eşcinselliğini kabul edenler, reddedilecek bir tarafının olmadığını öğrendikleri için kabul ediyorlar. Yeniden çocuk sahibi olsalar, gene çocuklarının eşcinsel olmasını istemezler. Eşcinsel deneyim bile onları homofobik yapmaktan kurtaramamıştır.
Ben eşcinsel olmayıp da eşcinsel haklarını savunanların falan gerçekten antihomofobi karşıtı olduklarına inanmıyorum; İnanın hepsinin rüyasında gene eşcinsellerin olmadığı bir dünya vardır.
Bir zaman geliyor, homofobileri hortluyor; ahlakçılıkları falan depreşiveriyor. Toplum arka planda porno sektörünü sollayacak inesteik bir yaşam yaşarken, eşcinsellerin çıplaklığa veya cinselliğe dayalı bir görünürlüğü hemen onlara itici gelebiliyor. Biliyor musunuz, ecinselleri zorda kalınca ilk terkedecek kişiler, bu sözde antihomofobikler, eşcinsel dostları heteroseksüeller oluyor. Çünkü eşcinselleri içlerine hiçbir zaman samimi bir şeikilde nüfuz ettirmiyorlar.
Eşcinsellerin içselleştirilmiş homofobisine gelince... Onlar da toplumdan farklı düşünmüyorlar. Mümükün olsa eşcinselliklerinden kurtulmak istiyorlar. Çocuklarının eşcinsel olmasını kesinlikle istemiyorlar. Hiç "iyiki de eşcinsel doğmuşum" diyenle karşılaşmadım.
Tabi bunlar da toplumun homofobisini pekiştiriyor; Bak, eşcinsellik normal bir şey olsa, kendileri bile reddetmez eşcinselliği, dedirtiyorlar.
Ahlakçılık ve heteronormatif toplumsallıkta heteroseksüellerden kesinlikle geri kalmıyorlar kısaca.
Çocuğum eşcinsel doğsa diye heyecanla bekleyen anne-baba görmedim ben hiç. Oysa bir çocuğum olsaydı, benim gibi bir eşcinsel olmasını o kadar çok isterdim ki?
Çünkü eşcinsellik renkli bir kimlik; kadın gibi, erkek gibi ikisi birarada bir şey ve daha cinsiyet eşitlikçisi; çünkü her iki tarafı da barındırdığı için, her iki cnis de anlayabiliyor. İşte bu yüzden;
Belki de dünyaya adalet, dünyaya eşcinseller hakim olmadığı sürece gelmeyecek.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder