7 Aralık 2016 Çarşamba

Sokak kızı İrma!


Benim emektar kızım..! Çok hizmet verdi doğaya..! Mahallenin bütün erkek kedileriyle beraber olmuştur sanırım ki, yavruları da her renkten oldu; sarısından siyahına, grisinden, beyazına kadar... Onunla yavruları aracılığıyla tanıştık. Yavruları alışınca o da takılmaya başladı bize. Sonra bazı yıl 2 kere olmak üzere her yıl 3-6 arasında yavru yaptı ama şehir hayatı yavrularının en fazla birer yıl yaşamasına izin verdi. Hep trafiğe kurban verdik genellikle erkek doğan yavrularını. Emektar kızımın şöyle bir artısı da var. Bir dönemki kızının yavrularına-torunlarına da baktı bizim Ceylan kızı ihmalkar davranınca. Ağzının bir tarafı yoktur özgür kızımın ilk tanıştığımız günden beri. Nasıl bir kaza geldi de başına bu şekilde yaralandı bilmiyorum. Yaşı da bayağı vardır yıllardır yavru yaptığına göre ama bilmiyorum tam olarak. Zaten minyon bir yapısı var. Şu anda bir oğlu ve bir erkek torunuyla birlikte yaşıyoruz. Artık doğaya katkı da olsa ben de yeni yavrular istemiyorum ama doğurursa da doğanın dengesini korumaya devam edeceğiz. Çünkü sokak kızımız İrma bizim ev dışında asla doğurmuyor. Gezer-dolaşır, mahallenin altını üstüne getirir ama gene konaklayacağğı yer bizim evdir. Bazen 1-2 gün gelmeyince acaba başka evi de mi var diye düşünmeden edemiyorum. Veya sokaklarda yaşamaya alışık olduğu için gezgiç bir kedi.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder