22 Ekim 2016 Cumartesi

Ya çürük muamelesi göreceksiniz, ya da kuzu kuzu askerliğinizi yapacaksınız!

Eşcinseller çürük değildir, askerlik yapabilir!


Cinsiyetçi erkek egemen sistem elbette kadınlık ve erkeklik dışında cinsiyet formlarını kabul etmeyecek, dolayısıyla hayatın içinde varolmamaları içinde bu iki kimliğe benzemeyenleri ötekileştirecektir ayıplayarak, aşağılayarak, dışlayarak... Eşitliksiz toplumsal cinsiyet rollerinden LGBTİ'lerin de etkilenmesi kaçınılmaz olacağından içselleştirilmiş homofobi oluşacaktır. Sistem devamlılığı için mağdur ettiklerini de kendini destekleyecek şekilde yetiştirdiğinden farklılıkların varoluşu zorlaşıyor. Mesela eşcinseller açık kimlikleriyle varolamıyorlar utandırıldıklarından. Hatta eşcinselliği kabul etmiyor bile LGBTİ'ler bile. Sistematik bir şekilde varolmaya çalışıyorlar ya da sistemi rahatsız etmeyecek şekilde gizli bir şekilde tatmin ediyorlar kendilerini. İnsanın kendisiyle barışık olammasının sebebi de işte bu unsurlar. Kişi kendinden utanıyor, neden böyle doğdum ben diyor. kendini hatalı bulabiliyor sistemin öğrettiği gibi. Ne acı bir şey değil mi kişinin kendinden memnun olmadan yaşaması. Oysa eşcinselliğin kişiye veya çevresine bir zararı olmadığı gibi, kendini gerçekleştirise hem kendisi mutlu oluyor, hem de mutluluğunu etrafına yansıtıyor. Kişinin mutlu olmasını istemeyen bir sisteme neden inanılır ki? Sistem nasıl bilebilir ki kişinin ne istediğini? Sistem ner'den bilebilir ki benim kadın veya erkek arzuladığımı? Sistemin kadınları arzulamıyorlar diye eşcinselleri reddetme hakkı olabilir mi? Bu sistem dedikleri neden tek tip? Neden tek renk olsun ki hayat? Doğa rengarenk; hayatın nasıl olması gerektiğinin referansı doğanın kendisi. Ben de doğanın bir parçası olduğuma göre, sistem demek ki doğru bir sistem değil. Sistem böyle diye de, ne benim sisteme benzeme zorunluluğum olabilir, ne de sistemin dışında kalma zorunluluğum. "Eşcinellik neden kabul edilmiyor"a getireceğim konuyu. 1. Cinsiyetçi sistemin ayrımcılığı, 2. Ayrımcılığa maruz kalan LGBTİ+lar gibi farklılıkların kendileriyle barışamamaları ve hayatın içinde varolamamaları, varolma cesaretlerinin olmayışı, belki de kendilerine, kimliklerine inançsızlıkları, kimliklerinin doğruluğu konusunda tereddütlerinin olması. Yapılması gereken... Engellere rağmen kendimiz olarak varolmak için mücadele vermek, kendimiz olarak hayata karışmak. Geçen hafta utanmıyors musun herkesin içinde eşcinsel olarak tenis oynamaya, demişti bir güruh. Daha geçen haftalarda bir öğretmen bir öğrenciyi eşcinsel diye okuldan uzaklaştırmıştı Antalya'da. Bunlar son örnekler. Eşcinsellerin açık bir şekilde varolmasını istemiyor sistem. Ya gizli olacaksın, ya da hiç varolmayacaksın; sistemin talebi bu doğrultuda. Bu adalet mi oluyor şimdi, demokrasi mi oluyor, insanlık mı oluyor..? Verilecek cevabınız var mı? Bugünlerde fotoğraf arşivimi karıştırırken bir fotoğraf dikkatimi çekti ve sosyal hesaplarımda paylaştım fotoğrafı. Askerde çavuşluk rütbem takılırken komutanlar dahil askerlerin falan, yani tertiplerimin falan bana gülmeleri. Belki kötü niyetleri yoktur ama ben askerdeyken kimseye eşcinselliğimi açıklamasam da herkes yumuşak tavırlarımdan dolayı eşcinselliğimi biliyorlardı ve arkamdan dedikodumu yapıyorlardı, cinsel tacizlere maruz kalıyordum, adım sosyeteye çıkmıştı komutanlar tarafından falan, kız gibi demeler falan, erkekliğimi test etmeleri falan, en önemlisi eşcinselliğimden dolayı güç yeterliği yapmaları, şiddete maruz kalmalarım... İşte bütün bunlar eşcinselliğimi bildiklerinin göstergesiydi ve içten içe de olsa komiklerine gidiyordu eşcinselliğim sanırım ve gülüyorlardır. Hangi askere rütbe takılırken ağızlar kulakta olur ve mahçup mahçup gülünür ki? Ama o anda ben de "Ben eşcinselim, o yüzden gülüyorlar" diye düşünmüyorum veya kendimi daha da kötüleştirmemek için düşünmek istemiyorum. Varolamak için ben de belki eşcinselliğimi dalgaya vuruyordum. Çünkü eşcinselliğim yüzünden pes etsem, askerliğim daha da çekilmez olacaktı. Aslında eşcinselliğinden dolayı değil de askerliğin zor koşullarından dolayı bitmesini istiyorsun askerliğinin, gün sayıyyorsun. En azından ben öyleydim. Çünkü zor koşularda askerlik yaptım... Konuyu nereye bağlayacağım... Eşcinsel olarak hayatın her biriminde varolmamız gerektiğini savunuyorum eğer eşcinselliğin kabul edilmesini, sistemin bir parçası olduğunu kabul ettirmek istiyorsak. Ne demek ben eşcinselim, çürüğüm, askerlik yapamam... Haa, sen antimilitaristsindir, askerliği bunun için yapmadığını söylersin, anlaşılabilir. Ama ben eşcinselim, askerlik yapamam dersen, tabiki de sana çürük raporu verirler. Şunu da demiyor askerliğini yapmak istemeyen eşcinseller; ben askerde cinsel anlamda bir eşcinsel olarak savunmasız kalabilirim, o yüzden askerlik yapmak istemiyorum. Hayır, öyle bir zihniyetin de olduğunu zannetmiyorum eşcinsellerde. Askerlikten yırtmak için eşcinselliğini öne süren eşcinseller çoğunlukta ne yazık ki. O zaman karar eşcinsellere kalmış. Askerlik yapmak istemiyorsanız ya çürüğe çıkıp normal hayatta çürük muamelesi göreceksiniz, ya da antimilitarist olacaksınız. İkisini de istemiyorsanız, yapılacak hiçbir şey yok. Kuzu kuzu askerliğinizi yapacaksınız o zaman. Sadece askerlikte değil, hayatın her biriminde eşcinsel olarak varolmalıyız ki, insanlar eşcinsellerin de herkes kadar her şeyi yapabilen bireyler olduğunu görsünler. Eşcinsel olmak demek sadece terzi yamağı ya da bar şarkıcısı olmak demek değildir. Toplum da eşcinselleri beceriksiz seks işçisi olarak görmekte haklı; nerede diğer meslekteki eşcinseller peki? Güvenlikleri için gizli olmak zorundalar mı dediniz? O zaman eşcinsellik hakkında önyargılı düşünürler, LGBTİ'ler de dahil herkes benim gibi açık olanlara da deli gözüyle bakarlar elbet.

Not: Silaha karşıyım, savaşlara karşıyım, öldürmeye karşıyım ama zor koşullarını bir tarafa bırakırsak askerlik yaptığım için pişman değilim. Çünkü ben eksik bir insan değilim eşcinsel olarak. Eşcinsel yapımla hayatın içinde varolabilirim, birey olarak üzerime düşen ne ise yapabilirim. Haklarımıza, eşcisnel haklarına kavuşmanın birinci yolu, hayatın içinde herkes kadar varolmaktan geçiyor çünkü. Bilmem beni anlıyor musunuz?

Not 2: Elbette eşcinselleri dışlamayacak, onları koruyacak şekilde de bir askerlik sisteminin oluşturulması gerekiyor. Koşullar iyileştirilip her alanda varolmak varken, niye meydanı heteroseksist siteme bırakalım ki... Vazgeçmek, erkek egemen sistemin istediği şey değil mi zaten... Ya kendine benzetmeye çalışıyor ya da yok etmeye.. Ben de diyorum ki, ne cinisyetçi sisteme benzeyelim, ne de pes edelim.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder