Eşcinsellik biraz da ne zaman kabul edilir biliyor musunuz; kafamızın içindeki kendimize yaptığımız ayrımcılıktan kurtulduğmuz zaman Evet homofobi var bu dünyada biliyorum ama eşcinsel cinayetlerinden çok kadın cinayetleri de var bu dünyada, şekilci-cinsiyetçi-sınıfçı-ayrımcı vesaire dünyanın her kesimden mağdurları var, hatta cinsel yönelim ayrımcılığı akıl almaz bir şey ama yaşamak istiyorsan mücadele edeceksin, bir şekilde hayatın içinde varolmaya çalışacaksın. Hayatta eşcinsel olduğum için yapamadığım hiçbir şey olmadı, eşcinsel olduğum için önüme hiçbir engel çıkartılmadı açık bir eşcinsel olmama rağmen... Her şeye rağmen eşcinsel cinayetleri çok canımı sıkıyor, çok canımı yakıyor; kabul edemediğim işte bu ve bu durumu dile getirmekten gına geldi artık. Heteroseksist bir dünyadan kendiliğinden bir şey beklemek de fazla iyi niyetlilikten başka bir şey olamaz. Ciddi bir örgütlenme de mevcut değil ülkemizde LGBTİ'ler olarak. Artık LGBTİ hareketine dair benim hiçbir umudum kalmadı bu ülkede; LGBTİ'lerin nelerle uğraştığını düşündüğümde. Benim tek tavsiyem eşcinsel olarak yaşayarak, hayatın içinde varolarak aktivizm yapmaları LGBTİ'lerin. Karışın hayatın içine. Eşcinsel olarak gösterin kendinizi ailenize, çevrenize, topluma... Bir karşı çıkacaklar, iki karşı çıkacaklar ama alışacaklar. Valla sizi bilemem ama ben eşcinsel olarak varoldum hayatın içinde, varolmaya da devam ediyorum... Ben de şiddete maruz kaldım, ölümlerden döndüm ama kabul ettirdim kendimi. Kabul etmeyenler de alıştı bir şekilde. Bana karşı samimi tavır sergilemeyenler de inanın hiç umrumda değil. Ben onları değil, onlar beni kaybetmiş sayılır. Tamam devlet ve toplum insani ve hukuki görevlerini sorgusuz sualsiz ve talepsiz yerine getirmeli ama getirmemesi bizim hayatın içinde varolmamıza engel değil ki. Eşcinsel cinayetlerinde, sessiz kalan herkes suçlu ama hayatın içinde varolmayan biz eşcinseller de suçluyuz. Gemimizi bir şekilde yüzdürmüş olabiliriz gizli kalarak falan ama hayatlarını sağlıklı bir şekilde yaşayamayanların ne suçu var. İşte bizim varolmamamızın etkisi de var nefret saldırılarında. Çünkü insanlar koşullanmışlar eşcinsellerin bu toplumda açık bir şekilde varolmaması gerektiğine. Varolanların da işini bitiriyorlar, bitirmeye çalışıyorlar. Niye; hepimiz varolmaya çalışmadığımız için güçlü olamadığımızdan. Yıl 2016 ama biz hala homofobiden korkuyoruz. Korkmakta haklı olabilirsiniz ama bu, hayatın içinde açık bir şekilde varolmamamız için yeterli bir sebep değil. Biliyorum sözlerim bir çok LGBTİ+ tarafından deli cesareti olarak görülüp saçma bulunabilir ama ben böyle düşünüyorum ve uygulamam bu doğrultuda ve açık şekilde yaşamanın zararından çok faydasını gördüm. Hayata kabul etirdim kendimi; bundan daha önemli bir şey olabilir mi? İstanbul'da öldürülen Suriyeli eşcinsel için çok üzgünüm koruyamadığımız için. Adamların biraz özgürlük için yolları Türkiye'den geçiyor ama yarıyolda hayatları bitiyor. Çok acı, çok utanç verici... Unutmayalım demokrasi, eşitlik ve özgürlük herkes için, her canlı içindir...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder