Kediler her halükarda mutlu aslında. Yeter ki yaşama haklarını ellerinden almayalım. Evi olan kediler daha şanslı diye bir durum yok. Çünkü kediler özgür varlıklar. Mesela benim kediler evde daha mutlu diye bir şey yok. Acıkmak dışında eve gelmek bile istemiyorlar. Dedim ya.. Trafik gibi durumlarla yaşama haklarını ellerinden almayalım... Onları zehirleyerek veya işkence ederek öldürmeyelim. Şehir hayatında tabiki de beslenme sorununu insanlar olmadan halledemezler. Çöpe attığımız yiyeceklerle bile sonsuza kadar açlık sorunlarını halledebilirler. Ama kuru mamalar da o kadar pahalı değil. Ben haftada kilosu 8 liradan 1 kilo karışık kuru mama alıyorum. O bile ucu ucuna da olsa yetiyor onlara. Düşünseniz ya... 8 lirayı nerelere vermiyoruz... Ben kedileri çok seviyorum, onlara dokununca ruhsal anlamda bir boşalma yaşıyorum ama evde kedi beslememin sebebi, evde hayvanım olsun amacıyla değil; mümkün mertebede hayvanlara yardımcı olabilmek. Tabi bu sayede aramda onlarla baba çocuk ilişkisi kuruluyor çok güçlü bir şekilde. Bu da insanı daha insancıl kılıyor. Yani insan sevgisi sadece kendi türüne karşı olacak şekilde sınırlı kalmamalı. Ben mesela kedi sevgim yüzünden, et yenilmesine bile çok karşıyım. Çünkü et yemek gerçekten insanlardaki hayvan sevgisini zedeleyebilir diye düşünüyorum. Onları çok sevmek, onlarla hayatı paylaşmak, onlara karşı duyarlılığı daha derinden arttırıyor inanın. Hayvanlarla samimi ilişki, onların da yaşayan birer canlı olduklarının altını çizdirtiyor ve yaşama haklarına saygıyı arttırıyor...
 |
| Benim Sütoş |
 |
| Bahçede cilveli bir kedi |
 |
| Karnını araba güvencesinde doyurmak için çöpten aldığı poşeti yırtmaya çalışan bir kedi |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder