Çalışma hayatında eşcinseller...

Kaç yaşındasınız?
46 yaşındayım.

Cinsel yöneliminizi ne olarak tanımlarsınız?
Cinsel yönelimimi andogay olarak tanımlıyorum. Yani cinsiyetsiz bir eşcinsel. Yani cinsiyet kimliğine, yani yani cinsiyet kimliğinin erkekliğine ve kadınlığına inanmıyorum. Cinsiyet kimliği dedikleri şey, toplumsal cinsiyetin biyolojk cinsiyetle örtüştürülmesidir bana göre. Şöyle açıklayayım; ben günlük hayatta yaşarken de, duygusal veya cinsiyet hayatımda da, o anda "şu cinsiyetteyim veya bu cinsiyetteyim" demiyorum ki. Normal yaşantımı da, her türlü aktivitemi de cinsiyet kimliksiz biri olarak gerçekleştiriyorum. Eğer bir cinsiyet kimliği varsa, toplumun biyolojik cinisyete yüklediği toplumsal roller vardır. Oysa bir insan kendini gerçekleştirirken, kendi adıma konuşayım, toplumun bana yüklediği roller dışında gerçekleştiriyorum kendimi. "Ben erkeğim veya kadınım, bu işi de şöyle yapayım" gibi bir durum yok. Karşımdaki kişiden de cinsiyete dair böyle bir davranış beklemiyorum, onu belli bir cinsiyette düşünmüyorum. Biyolojik olarak tabiki de bir cinsiyet var ama bu karşımdaki kişinin cinsiyet kimliğinde belirleyici bir unsur olmuyor benim için; tıpkı kendimde olduğu gibi; kendimi her anlamda gerçekleştirirken cinsiyet kimliği gibi bir kavram oluşmuyor beynimde. Eşcinselliğim de aslında sadece biyolojik bazda. Yani bu konuda-eşcinsellik konusunda bir erkek biyolojisine sahip bir eşcinsel olarak, sadece karşımdaki kişinin erkek bedenin de olması tek kıstasım. Yani kafasının içinde bir cinsiyetinin olup olmadığı, kafasının içindeki cinsiyet kimliği olarak kendisini nasıl tanımladığı benim için hiç farketmiyor. Kendimi androgay, cinsiyetsiz eşcinsel olarak taımlamamın açıklaması bu.

Eğitim düzeyiniz nedir?
Açık Öğretim'den sırasıyla Halkla İlişkiler, İşletme ve Sosyoloji mezunuyum, şu anda da Felsefe okuyorum.

Mesleğiniz nedir?
20 sene sağlık sektöründe, laboratuvarda çalıştım ama bunu mesleğim olarak kabul etmiyorum severek yapmadığım için. O yüzden hiçbir zaman mesleğim olmadı diyebilirim.

Medeni durumunuz nedir?
Bekarım. Çünkü eşcinselim. Eşcinsel evlilik de mevcut değil şu anda. Ama ülkemizde eşcinsellerin heteroseksüel evlilik yapması, yapmaya mecbur kalması, eşcinselliklerini kamufle etmek için bu dayatmaya itiraz etmemeleri, böyle bir soruyu olağan kılıyor ne tabii. Ama eşcinsel evlilik olsaydı da özgürlüğe düşkünlüğüm sebebiyle evlenmezdim. Eşcinselerin evlenebilme hakkı olsun ama isteyen evlensin.

Aylık geliriniz nedir?
...

Annenizin eğitim durumu nedir?
Cahil.

Babanızın eğitim durumu nedir?
Okur-yazar ama mezuniyeti yok.

Kiminle yaşıyorsunuz?
Annemle yaşıyorum.

Aileniz cinsel yöneliminizden ne kadar haberdar ve tepkileri ne yöndedir? Nasıl Öğrendiler?
Cinsel yönelimimden sadece ailem değil, beni tanıyan herkes haberdar. Açık kimliğimle yaşıyorum çünkü. Çevrenin nasıl davranacağı konusunda kişilerin kendilerinin de belirleyici olduğuna inanıyorum. Eğer ben eşcinselliğim konusunda pasif kalsaydım, aile veya tüm çevre de bana baskı yapma hakkını göreceklerdi kendilerinde. Baskılara ve tepkilere karşı mücadele eden bir yapım olduğu ve herkes de bunu bildiği için, olumsuz bir tepkiyle karşılaşmıyorum. Ailemden homofobik bir tepki asla olmadı ama çevreminkiyle de mücadele ettim, etmeye de devam ederim eğer olursa. Ben açılımımı aileden gerekli sayıda veya gerektiği durumlarda eşcinsel olduğumu söyleyerek yaptım. Mesela niye evlenmiyorsun diyenlere "eşcinselim" dedim. Yani durduk yere şu kişiye de eşcinselliğimi söyleyeyim durumu olmadı. Sonra birbirlerine söyleyerek herkes tarafından öğrenilmiş oluyor zaten. Yani eşcinsellik anormal bir durum, ben de bu durumu herkese anlatarak onları ikna edeyim çabası içersinde değilim. Ben hayatımı yapıma uygun olarak, yani eşcinsel olarak yaşarım, gerektiği durumlarda açıklama yaparım, kabul eden kabul eder, etmeyenin de kendi sorunudur. Eşcinsel olarak yaşamak bana göre dezavantajlı değil çünkü. Dürüstlük çevreye güven verir ve gerçeklerin kabul edilmesini kolaylaştırır çünkü.

Şuan ki mevcut işiniz dışında başka bir maddi destek aldığınız bir yer/ kişi/ …var mı? Kimden? Nereden?
Şu anda çalışmıyorum zaten, çalışamıyorum daha doğrusu...

Cinsel yöneliminizi ilk kime açıkladınız? Neden?
Onunla yaşadığım için ilk anneme açıkladım. onun dışında soran herkese açıkladım. Bir aktivist olduğum için de zaten herkes biliyor.

Bir işe başvururken dikkat ettiğiniz noktalar nelerdir? Neden?
Yapabileceğim bir iş olmasına bakarım. Çünkü iş yapmada kapasite en önemli unsurdur verimlilik adına.

İş mülakatlarında cinsel yöneliminizden dolayı problem yaşadınız mı ? Nasıl problemler yaşadınız? Açıklayınız.
Ben çalışma hayatım boyunca zaten iki iş yerinde çalıştım, onlarda da zaten öyle mülakat falan olmadı.

Çalışma arkadaşlarınıza cinsel yönelimizden bahsettiniz mi? Nasıl? Ne kadar bahsettiniz? Neden? Kimlere bahsettiniz? (Kadın –erkek) Neden?
Hayır bahsetmedim. Buna ihtiyaç hissetmedim. Belki de bu konunun bana karşı koz olarak kulanılma ihtimalini düşünerek, bu konuya hiç girmedim onlarla.

Cinsel yönelimizden dolayı çalışma hayatında ne tür sorunlar yaşıyorsunuz? Açıklayınız?
15 yıl çalıştığım yerde cinsel yönelimimle ilgili bir problem yaşamadım. Çünkü işimi cinsel yönelimimle yapmadım. Belki herkes yumuşak yapımdan dolayı eşcinselliğimin farkındaydı ama bunu olumsuz anlamda gerekçe gösterecek bir sebep yoktu. Yalnız anlaşamadığım bir iş arkadaşım eşcinsel olduğumu herkese söylüyordu direkt bana söyleyemese de. Diğer 5 yıl çalıştığım işyerimde de çalışırken problem yaşamadım. Sadece işveren ayırılırken tazminatımı vermemek için "eşcinsel olduğu için çıkardım" dedi ama mahkemeyi ben kazandım.

Çalışma arkadaşlarınız cinsel yöneliminizden ne kadar haberdarlar? Neden?
Dediğim gibi haberdar olmak zorunda değiller. Eğer açıkça bana bu konuda bir şey söylerlerse de, şu anki aklımla bunu açıkça konuşur ve bana bu konuda ayrımcılık yaparlarsa da mücadele ederim. Ama yaşım küçük olsa ve hayat tecrübem olmasa, tabiki de homofobiye maruz kalmamak için saklayabilirim. Çünkü ekonomik garanti olmayınca, insan işsiz kalma korkusu yaşar. Eşcinselliğin yasal olarak tanımlanmadığı ülkelerde de hukuki olarak işverenlere karşı mücadele etmenin o kadar kolay olduğunu zannetmiyorum. İşveren, "Çevremden tepki aldım ve işimin zarar görmemesi için işten çıkardım" dese, mahkeme işverenin çıkarlarını gözönünde bulunduracak kararlar verebilir.

Üst düzey yöneticiniz/ patron /müdür cinsel yönelimizden ne kadar haberdar? Neden?
Çalıştığım yerler küçük ölçekli iş yerleri olduğu için, öyle üst düzey yönetici falan olmadı. Üst olarak sadece patronlarım vardı, onların da cinsel yönelimime karşı bir tavırları olmadı, çünkü bunu onlarla açıkça konuşmadık bile. Ama bildiklerinden emindim. Neden açıklamadım? Niye açıklayayım? Ben eşcinselim, bana ayrımcılık yapmayın demek için mi? Veya ben ecşinselim, riskli gruptayım, bana pozitif ayrımcılık yapın demek için mi?

Çalışma arkadaşlarınızın homofobi düzeyleri ne yöndedir?
Bana kimsenin homofobisi sökmez. Haklıysam, bana haksızlık yapılmasına müsade etmem çünkü. Dedikodumu yapanla da, "Niye dedikodumu yapıyorsun?" seviyesine düşmem. Ama direkt homofobiye maruz kalırsam, mücadele ederim, Bunun iş hayatıma etki etmesine izin vermem. Çünkü "Halil kendi cinsini seviyor, bu da verimini düşürüyor" diye bir şey söz konusu olamaz. Burada önemli olan ne biliyor musunuz? Eşcinselleirn kendileriyle barışamadıkları için, kimliklerinin arkasında duramamaları. Tamam işsiz kalma korkularında da haklı olabilirler ama içselleştirilmiş homofobi de çevrenin eşcinsellere baskı yapmasında, homofobik davranmasında önemli bir nokta. Yani kısaca homofobinin seviyesinde veya olup-olmamasında ben en önemli belirleyici kişiyimdir eşcinsel olarak.

Çalışma arkadaşlarınızdan cinsel yöneliminizle ilgili ne tür tepkiler aldınız? (alay-tehdit…)
Dedikodudan başka hiçbir şey.

Çalışma arkadaşlarınız içerisinde bildiğiniz başka eşcinsel var mı?
Olmadı.

Çalışma hayatınızda cinsel yöneliminizden dolayı problem yaşamamak için neler yapıyorsunuz? (daha erkeksi davranmak gibi) Neden?
İş hayatımla cinsel hayatımı birbirine karıştırmıyorum. Extra başka bir şey yapmaya gerek yok zaten.

Çalışma arkadaşlarınız ile samimiyetiniz ne yöndedir? Kimleri kendinize daha yakın görüyorsunuz? Neden?
Valla ben sadece çalışma hayatında değil, hayatın her biriminde samimi olacağım kişinin insanlığına bakarım. Cinsel yönelimi, erkek-kadın oluşu, hangi dine veya etnik köeken ait olduğu beni hiç alakadar etmez. Ayrımcılığa maruz kalan kesimin yakın göreceği kşilik, sadece insanlık olmalıdır bence. Samimiyetimin yönü de iş arkadaşlığının ötesine geçemez. İş arkadaşlığı iş arkadaşlığı kadar olmaldır prensibim gereği.

Konu kapsamında eklemek istediğiniz başka bir şey varsa lütfen belirtirniz
Sanırım konu eşcinsellerin çalışma hayatıyla alakalıydı. Ben çalışma hayatımda fazla homofobiye veya eşcinselliğim yüzünden ayrımcılığa maruz kalmadım ama LGBTİ'leirn fazlasıyla maruz kaldıklarının farkındayım. LGBTİ'leri, çalışma hayatlarında maruz kaldıkları ayrımcılıklara karşı koruyucu yasaların çıkartılması gerekiyor. Bir insan trans veya eşcinsel diye işsiz kalabilir mi, ayrımcılığa maruz kalabilir mi..? Mantık dışı.