Arkamdan konuşuyorlarmış; eşcinsel mi diyorlar acaba? Ben zaten gururla sunuyorum eşcinselliğimi; ha, ha, ha! E başka? Çalmış mıyım, hak mı yemişim, kötülük mü yapmışım, iftira mı atmışım..? Arkamdan konuşmak iyi mi peki? Kim kötü şimdi; ben mi, arkamdan konuşanlar mı? Eşcinsellik bir cinsel yönelimdir; heteroseksüellik gibi? Cahiller! Sorun ne biliyor musunuz; açık eşcinsel olmam ve utanmadan eşcinsel olarak yaşamam. İşte bu özgüven-im insanlara çuvaldız gibi batıyor. Özgür ve insanca yaşamak insanın kendi elindedir. Arkamdan dedikodumu yapacağınıza; hayatla ve kendinizle barışın da, siz de benim gibi dolu dolu yaşayın. Hiç tınlamıyorum bile arkamdan konuşulmasını; çünkü kendimin ne olduğunu biliyorum ve iyinin, kötünün de ayırdındayım. Herkesten insafa gelmesini beklemiyorum, sadece akıl ve mantık temenni ediyorum herkese. İnsanın yaşam kolyesini boynuna nefretsiz takmak kadar güzel bir şey olabilir mi? Kendim gibi olduğum için, şeffaf olduğum için, art niyetsiz olduğum için, hayatta her şeyim çok yolunda gitti. Tabii benim bu açıklığım, dürüstlüğüm ahlaksızlık olarak algılandı ama ahlakın da dürüstlük olduğunu bildiğim için, ahlaksızlığımı da benimsedim. Çünkü eşcinselliğime dair hayatım benim muhafaza etmem gereken ahlakımdır. Aynaya, içinize bir bakar mısınız benim eşcinselliğimi ve eşcinselliğime dair hayatımı karalamadan önce... Cennetin kapısını aralamak için hayır yapıyorlar, dua ediyorlar; anahtarlarınız nefretle oksitlendikten sonra, siz hiçbir kapıyı açamazsınız! Pardon unutmuşum; yüzüme karşı niye sormuyorsunuz "eşcinsel misin?" diye. Pardon unutmuşum; yüzüme karşı niye söylemiyorsunuz "eşcinsel" diye. Sanırım cesaretiniz yok ve bunu söylemenin de manasızlığının farkındasınız.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder