İngiltere'de Müslüman bir eşcinsel ailesinin homofobisi yüzünden evi terk etmek zorunda kalıyor. Sonra ne hikmetse evine dönmek istiyor. Sanırım ailesini özlemiş olsa gerek! Eşcinsellerdeki bu aile düşkünlüğünü de bir türlü anlayamıyorum; üstelik aileleri kendilerini istemediği halde. Benden nefret edeni ben nasıl sevebilirim ailem de olsa? İran'dan Kanada'ya göçen eşcinsel bir arkadaşım, kendisini istemeyen ailesinin zerre kadar öneminin olmadığını söylemişti ve gerçekten benim gibi düşünen birileri de varmış diye sevindim. Aile sevilir, düşünülür, aile sorumluluğu olmalıdır ama nefret eden bir aile değil. Nefret ettiğiniz bir kişinin sevgisi ne kadar önemli olabilir sizin için? İşte eşcinsellerin kendilerini reddedenlerin gözündeki sevgilerinin değeri de bu kadardır. Sevilmek varoluş adına onaylanmak için mi? Beni sevmeyen, ben alttan alarak onaylar mı beni? Ailesiz yapamayan eşcinseller tanıyorum. Sana aileni sil diyen yok ki. Ama seni reddeden ailenle birlikte yaşasan ne kazanırsın, ayrı yaşasan ne kaybedersin? Niye birey olamıyoruz? Eşcinselliğimizin arkasında duramamak da bireysel olamamamız kaynaklı. Ben de ailemi severim herkesi sevdiğim kadar ama onların bana müdahale etmesi söz konusu bile olamaz. Onları üzmeyeceğim diye kendimi feda edemem, hayatımdan vazgeçemem... Evet, ailem üzülecek diye eşcinselliğimin arkasında durmamam ve hayatımdan vazgeçmek, hazırol vaziyette nefretin ne zaman patlayacağını beklemek gibi bir şeydir. Mümkün mü eşcinsellikten vazgeçmek? İnsanın kendisi, kendi yapısı, eşcinsellik gibi kendini gerçekleştiren bir unsurdan daha önemli olabilir mi aile? Sen, sen olmayınca ailenin ne kadar önemi olabilir? İçinde senin, sen olarak olmadığın bir aile... Aile var ama sen yoksun! İşte İngiltere'deki bu Müslüman eşcinsel, ailesinin tedavi teklifini kabul ederek ailesiyle yaşamaya başlıyor... Üfürükçülerin şiddete kadar uzanabilecek safsatasına daha fazla dayanamayıp deprosyana girince ve panik ataklarla yaşamaya başlayınca eşcinselliğinin arkasında durmaya başlıyor. Bunu en baştan yapsa olmaz mıydı? Bütün eşcinsellerde bu var; illa ki acıyı yaşayacaklar, ondan sonra akılları başlarına gelecek. İnsan ailesini mutlu etmek bahanesiyle heteroseksüelliğe denettirir mi kendini? Cinsel yönelimin değişip değişmeyeceğini, heteroseksüeller eşcinsel ilişkilerle deneyimlesinler o kadar inanıyorlarsa tedavi saçmalığına. E, eşcinseller inanmazlarsa yapılarına, aileler de tedavi ettirmeye çalışır elbet eşcinsel çocuklarını. Bu tür eşcinsellere tedavi gerekiyor aslında eşcinselliğe inanmaları konusunda; ailelerin, toplumun eşcinsellik konusundaki önyargılarını pekiştirmemeleri için.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder