Güne acıyla başladım... Fülfül kızım dünden beri yoktu... Bu sabah aramaya çıktım ve ismini çağırırken, karşı komşum senin kedi ölmüş dedi çöp kutusunu işaret ederek. Evet Fülfül kızdı bu. Ağzından kan gelmiş ve vücudu kaskatı olmuştu. Sanırım dün evde olmadığı andan itibaren ölmüş. Araba çarpmış... Annesi Prenses de evimizin önünde kazaya kurban gitmişti bir sabah. Evimizin önü ara sokak olmasına rağmen araçlar o kadar hızlı geçiyor ki... Ana okullarına çocuk toplayan araçlar bile o kadar hızlı gidiyorlar ki... Bir çoğu için bir anlamı olmayabilir kedi ölümlerinin... Trafik canavarlarının da bir kalplerinin olduğuna inanmıyorum. Çünkü yayaların bile üstüne üstüne sürüyorlar araçları sanki ayakları yerden kesilince dünyanın hükümdarı gibi... MIRILTI... kedi mırıltısı o kadar çok anlamlı ki benim için sevgiye dair... Karşılıksız bir sevgi vardır kedi mırıltısında, mutluluk vardır, pozitif enerji vardır, hayat vardır, yaşama sevinci vardır... Her kedi ölümü hayatın güzelliğinden bir eksilme, benim de canımdam can gitmesidir... Yeni yaşamında huzur diliyorum meleğim... Seninle de tekrar görüşmek dileğiyle... Ölü bedenini son kez okşadım ve ona bir daha dokunamamak, okşayamayacak olmak çok acı veriyor... Çöp arabasının sesi içimden bir şeyleri de söküp götürdü onun ölü bedeniyle birlikte...
Not: Şehirde kedilerin hayatı ortalama 1 yıldır trafik yüzünden...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder