Peki şöyle bir yazı yazsaydık ve sokaklara assaydık... İsim vermeyeyim şimdi; nefret suçuna gireceği gibi tahrik ederim değil mi bazı kesimleri ve taşlanabilirim, linç edilebilirim sokakta falan... İşte, ne bileyim şunları, bunları sokakta görürseniz öldürün... Bu şekilde afiş asanlar nefret suçu kapsamında yargılanmazlar mıydı? Ama eşcinselleri öldürün demek suç olmuyor. Çünkü EŞCİNSELLER İNSAN DEĞİL, DEĞİL Mİ? İnsan da, yobazların insanlık anlayışına uymuyor; farklı olmayacaksın, kendin olmayacaksın, hibir şeyi sorgulamayacaksın, sana dayatılanı yerine getireceksin. İnsan olmak işte böyle bir şey bazılarına göre. Pardon ben kime ne anlatıyorum değil mi? Bütün bu nefretler din adına yapılıyor ve devlet sessiz kalabiliyor ifade özgürlüğü kapsamında değerlendirip. Çok acı değil mi bu duyarsızlık demokratik, insanca yaşamak adına.
Suffagah isimli bir İslamcı site de, eşcinsellik hastalık değil, Allah'ın yasakladığı meşru olmayan bir haz alma yöntemi, bir tercih, görerek meyl olunan bir ahlaksızlık demiş. Allah yasaklamış da, Lut kavmi bu yüzden helak olmuş da...
Gerçekten eşcinsellerin, LGBTİ'lerin işi o kadar çok zor ki... Karşılarında hiçbir farklılığı anlamayan, anlamak istemeyen ve bu yüzden tek tip bir hayatı dayatan bir dünya var... Din yasak diyor diyen bir insana ne anlatabilirsin? Din yasak diyor diyen bir insan gerçeklerin ne kadar farkında olabilir? Tabular üzerinden egemenlik sistemi kuran veya kurmak isteyenlerle güzellikle anlaşmak, uzlaşmak mümkün müdür? Çünkü onlar bireysellik üzerinden karar veremiyor ve bireysel haklara inanmıyor...
Homofobikler için söylenecek çok şey var ama demokrasinin yerleşik hale gelmediği toplumlarda ne söylesen boş. LGBTİ'ler kendilerini ifade etmeye çalışırsa tahrik unsuru veya insanları özendiren oluyor, homofobikler nefretlerini kusarken ifade özgürlüğü oluyor. Nefret söylemlerine tarafsız bir şekilde dur denilebilmesi için insan haklarına dair yaptırımların eşit bir şekilde çalışması gerekiyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder