Periscope denilen şey...

Periscope denilen şeyden sanırım herkesin haberi vardır. Teknolojiyi severim ama sadece işimi göreceğim kadar meraklıyımdır ben. Yani teknolojiyi araç olarak kullanıyorum sadece, teknoloji delisi değilim; en son şu telefon çıkmış, son model bilgisayar şu, onlara sahip olayaım gibi bir derdim yoktur. Akıllı telefona bile bir arkadaşımın hediye etmesiyle sahip oldum geçen ay...

Ama güzel tarafları çok fazla gerçekten teknolojinin. Teknolojiyi konu etmemin sebebi, Twitter üzerinden canlı yayın imkanı sunan pericope uygulaması. Ben bu uygulamanın canlı yayın yapma değil de, canlı yayın izleme olayına değineceğim. Aslında kaç zamandır bu uygulamadan haberdarım da, ilk defa dün faydalandım bu uygulamadan. Sevdiğim bir sanatçının, Nükhet Duru'nun radyo programını izledim bu uygulama sayesinde. Yani canlı TV yayını gibi bir şey oluyor. Üstelik daha naturel. Çünkü TV çekimlerine daha bir özen gösterilir ya... Ama burada sadece sohbet önemli olduğu için...

Çocukluğumdan, yani 80'lerden günümüze kadar olan süreci düşünüyorum da, nerden nereye gelmişiz. Evde televizyon yok döneminden renkli TV'ye, tek kanallıdan çok kanallıya, TRT radyolarından özel radyolara, plaktan kasete ve CD'ye, mp3'e, herkesin evinde olmayan sabit telefonlardan cep telefonlarına, TV, radyo ve telefon ağından internete, basılı medyadan sosyal medyaya, vesaire... İnsanın aklı almıyor 20-30 senede gelinen noktayı. Bunlar olduysa, ışınlanma da olur, insan beyni robota da aktarılır diyor insan.

Sanatçılar gerçekten çok uzaklardaki bir yıldızdı bizim için ama şimdi teknoloji sayesinde, yan komşumuz Ayşe teyzeden, Fatma hanımdan hiçbir farkları yok. Uzaklar her anlamda yakın oldu, insan yaşamları arasındaki farklar kapandı-kategoriler birbirine girdi, yani sınırlar kalktı, statüler anlamını yitirdi gibi bir şey. Hedefler azalınca heyecan da kalmıyor sanırım. Ama bu sayede, yani teknolojinin insanlar arasındaki uçurumu yok etmesi sayesinde, hayata daha gerçekçi bakmaya başladık. Bazı yaşamlar bizlere rüya gibi gelirdi ama günümüzde artık herkes hayallerinin birer kahramanı gibiler. Dikkat çekici biri olman için illa ki sanatçı olman falan da gerekmiyor. Bir şey başarmak istiyorsan da, başarabilme fırsatların oluyor. Mesela eskiden gazetecilik benim için hayal gibi bir şeydi ama şimdi küçük çapta da olsa bu tarafımı tatmin ediyorum. Yani illa ki bir medya şirketinin olması gerekmiyor veya bir medya şirketinin bağımlı üyesi olman gerekmiyor. Çünkü internette ücretsiz o kadar fırsatlar var ki kendini ifade edebileceğin ve kendini kitlelere duyurabileceğin. Ben İstanbul, Ankara, İzmir gibi kozmopolit bir şehirde yaşamıyorum ama ulaşmak istediğim kitleye, sadece yaşadığım şehirden değil, oturduğum masa başından bile ulaşıyorum. İnsanlar da zaten bu kişi nerede diye sorgulamıyor ki... İşine yarayacak şeyin çıkış noktasına bakmıyor yani. Olması gereken de düşünceler değil mi zaten...


Nükhet Duru Radyo ....daydı

Nükhet Duru'dan aforizmatik cümleler...

Radyoda N. Duru'nun doğum günü de kutlandı.

"Tekrar bakacağın yüze tokat atmamalsın...
Hiçbir şeyin aynısını aynada bile tekrarlamaya tahammülüm yok...
'Aşkın N Hali' bir keyif albümüdür. Söylediğim şarkıları kaydettik; beğenmeseydik yayınlmayacaktık. Başkalarına da dinletince ve onlar da beklediğimiz Nükhet Duru bu diyince... Bunlar yeni gibi dediler; bu şarkıları başkalarından dinlediğimizi hatırlamıyoruz... Şarkıların birinde sesim çatladı ve yarısından alıp yeniden söyledim o bölümü. Teknoloji kullanılması gerektiği kadar kullanılmalı. Günümüzde canlı konserlerde bile solistler playback yapıyor.
'Aşkın N Hali', aşkın sadece Nükhet hali değil, eN hali de...
Hayatımda sevmediğim şarkı söylemedim, her şarkıyı söylemeye meraklıyımdır...
Sanatçının emeklisi olmaz, sanat sürekli devinim halinde olmalıdır...
Şarkıları ben zaten tiyatral söylüyorum...
Playback yapamıyorum; tutturamıyorum...
Sahne bir illüzyon; kendimi en iyi ifade edebileceğim kılıkta çıkıyorum oraya; sahne görkem gerektirir...
Herkeste sevecek bir şey bulurum; kendimi kandırım bu konuda..."