2 Şubat 2015 Pazartesi

Çalış, çalış, çalış... sonra da kör ol!

Çok üzüldüm, hem de çok çok üzüldüm. Keşke kaza durumlarında hayatı geri sarabilsek... Van'dan bir kişi çalışmak için İstanbul'a geliyor ve inşaatta çalışırken gözüne çivi saplanıyor. Doktorların GEÇ müdahalesi sonucu da bir gözünü kaybediyor. Neye yanarsın; İstanbul'un aslında taşının toğrağının altın olmadığına mı, doktorların ihmalkarlığına mı, giden gözüne mi? Düşünüyorum da ben bir uzvumu kaybedeciğime, dağ başında karın tokluğuna yaşamayı tercih ederim ama insan bu sözü bir uzvunu kaybettikten sonra söyleyebilir ancak. Ondan öncesinde insanın içinde umut vardır daha iyi yaşayabilmek adına. Bu vatandaşımız gözünü kaybedeceğini bilse gider miydi İstanbul'a? Gözünü kaybettikten sonra dönmüş zaten memleketine.

Hayatımız 21. yüzyılda bile pamuk ipliğine bağlı. Özellikle çalışanların güvenliği yok denecek seviyede. Son yıllarda ne kadar iş kazası yaşıyoruz bilindiği üzere. Onlar da medyaya yansıyanlar. Yansımayan daha ne çok iş kazası vardır. Çalışan hayatı çok ucuz bu dünyada, özellikle bu ülkede. İnsan muamelesi bile yapılmıyor işçiye. İşçi ücretleri sağlıklı bir şekilde karın bile doyurmuyor. Üniversite okumak bile kurtaramıyor insanları köle gibi işçi olmaktan. Yıllarca çalışıyor, çalışıyor ve HERKES emekli maaşını alamadan ölüp gidiyor bile. Mesela ben... yaşlısın diye iş bulamıyorum ama emeklilik hakkımı da uzattı devlet.

Ne acı devletin herkesi eşit bir şekilde düşünmemesi. İşveren olmak falan ayrı bir meziyet gerektirse hiç canım yanmayacak. Yolunu bulan işveren oluyor, nerde dürüst insan varsa işçi oluyor, diyebiliriz. Elden ayaktan düşünceye kadar çalışıyoruz işçi olarak, sonra da nalları dikiyoruz. Hiç düşündünüz mü lüks içinde yaşayanlar hak ederek mi yaşıyorlar; ekstradan ne yapıyorlar da paraya para demiyorlar? Sorsan hak ediyorlardır. Sorsan onlar sayesinde kaç kişi evine ekmek götürüyordur... E hakkını da ver o zaman layığıyla işçiye emeğinin karşılığı olarak. Günde 8-10, hatta 12-14 saat çalış, sonra da GÖZÜNÜ kaybet... Kimin umrunda?

20 sene bir fiil çalıştım sevmediğim bir işi yaparak. Sadece evde uyumak için vaktin oluyor gibi bir durum. İşten çıkınca zaten saat kaç oluyor. Geç yatsan uykunu alamıyorsun... Hem sevmediğin işi yapıyorsun, hem uyku dışında tüm gün çalışıyorsun, hem emeğinin karşılığını alamıyorsun, sonra da güvenliğin, geleceğin...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder