Defo da güzeldir!

Ben kişisel bazda defoları da severim; seviyorum artık. İnsanın dilinde buruksu bir tat bırakır, unutturmaz o tat kendini. Defoyu sevmemin sebebi kendimin defolu olmasıyla alakalı değil. Ben obsesifim ve her şeyi dört dörtlük severdim. Bayağı zaman aldı takıntılığımın beni yormasını azıcık da olsa engelleyeli. Defoyu sevme sebebim belki de kompulsif halim, takıntılıktan kendim kurtarma çabamdır. Estetik, estetiktir ve en üst boyutta olanına en saygım var ama dediğim gibi kişisel keyif alırım ben defolardan, almaya başladım daha doğrusu. Bu belki ruhumun biraz arızalı oluşuyla alakalıdır; ruhumu gerçek anlamda keşfetmeye başladım sanırım. Yani mükemmelliyetçi bir yapım var ama çok da düz olduğum söylenemez-miş; bana göre tabi. Belki de bazılarına göre aşırı yamuğumdur! Zaten mükemmel diye bir şey yoktur; yokmuş; yaşadık, gördük, öğrendik. Mükemmellik belki de ideal hale getirilen bir şeydir; aynen. Ama disipline olmak adına mükemmelliyetçi olmakta fayda da vardır diye düşünüyorum.