45 yaşındayım, ilk defa sandığa gitmedim oy vermek için. Çünkü ilk defa hiç kimseyi azıcık da olsa kendime yakın hissetmedim veya azıcık da olsa samimi bulmadım. Hiçbirisi bana umut vermiyordu. Zaten yok da sayılıyordum. Evet, eşcinsellerin durumu vatanlarının olup da olmaması gibi bir şey. Çünkü eşcinsel olarak yok sayılıyorsun. Çünkü eşcinsel olarak heteroseksüellerin haklarından eşit olarak faydalanamıyorsun. Gerçek kimliğinden vazgeçip başkası olarak heteroseksüel olarak haklarından faydalanabiliyorsun ancak. Bunun için karşı cinsle evlen falan diyorlar; insan istemediği bir cinsle nasıl evlenebilir; bu kadarını da mı akıl edemiyorsunuz? Sırf din böyle istiyor diye insan doğasına nasıl karşı gelebilir? Senin dinin doğanla uyuşabilir ama benim doğam senin dininle-kültürünle uyuşmuyor, bu kadar basit. Kısaca bir eşcinsel, heteroseksüel olarak hayatını yapısına uygun yaşayamıyor, insanca haklarından faydalanamıyor. Çünkü eşcinselleri için bir düzenek yok. Heteroseksüel olarak yaşayacaksın, gizli bir şekilde eşcinsel olarak ilişkiye gireceksin. Aşk bile yaşayamayacaksın. Kendini duygusal veya sosyal anlamda toplumsal bazda gerçekleştiremeyeceksin. Oysa insanı hayata bağlayan sosyal olarak kendini gerçekleştirip, toplumsal olarak kabul görmesidir. Çünkü insan sosyal bir varlıktır. Ama senin sosyal hayatın elinden alınırsa, nasıl normal bir insan olarak yaşayabilirsin? Yapay-heteroseksüel olarak zaten yaşayamıyorsun. Çünkü heteroseksüel yaşam eşcinselin sırtında bir kamburdur. Kamburumla işkence bir hayat sürmek için mi ben adaylara oy vereceğim öyleyse? 25 yıldır bir umutla oy veriyorum ama hala eşcinsellik evrensel bir mesele değildir deniyor ve ahlaksızlık olarak görülüyor ülkemizde. Kimse kusura bakmasın ama eşcinsel haklarını telaffuz edenleri de samimi bulmuyorum. O yüzden bu topraklarda doğup büyüsem de kendimi vatansız hissediyorum. Vatanı olmayanın da oyunun kendisine bir faydasının olacağına inanmıyorum. Hep söylüyorum; gerçek demokrasi, en ötekisinin en kabul edilenle eşit hale gelmesiyle mümkündür. Eğer, en ötekisi olan eşcinsellik normal kabul edilip eşcinseller heteroseksüellerle eşit hale gelirlerse, o zaman inanırım ben bu ülkedeki insanlara, demokrasi anlayışlarına ve benim de bir vatanımın olduğuna. Cinsel yönelim doğal olduğu için en temel bir kimliktir. Çünkü insanın sevme-sevişme ihtiyacını yerine getirir. Sevgi olmayınca hayatın anlamı olabilir mi? Ben anlamsız bir şekilde varolmak ve hayatıma bu şekilde devam etmeyi kabul etmiyorum ve bu şekilde devam etmesini isteyenleri onaylamıyorum. Eğer bana deselerdi ki, oy vermeyenler idam edilecek; inanın ben gene oy vermezdim artık. Çünkü belli bir yaştan sonra insan özgür ve kendisi olarak yaşayamamanın öfkesi ve kaybedecek bir şeyinin de kalmadığı düşüncesiyle kendi kimliğine daha çok sahip çıkıyor. Benim yok sayılmamı pekiştirmek için mi oy vereceğim eşcinselliğe karşı çıkanlara veya samimi bulmadıklarıma?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder