Denizli LGBTİ ve aileleri olarak haftalık buluşmalarımıza devam ediyoruz. Buluşmalarımızın LGBTİ'ler açısından çok kalabalık olduğunu söyleyemem ama her buluşmamızda LGBTİ'ler dışında farklı kesimlerden heteroseksüel misafirlerimiz oluyor. Bu bizim davetlerimizle olmuyor; bizi duyanların bizimle tanışmak ve bize destek vermek istemeleriyle oluyor. Dün de Fenerbahçe "Taşra" grubundan misafirlerimiz vardı. Kendilerine de sorduğum soruyu tekrar sormak istiyorum; eşcinsellikle ilgili olmayan bir grup neden eşcinsel haklarına destek vermek ister? Fenerbahçe Taşra grubu sadece bir taraftar grubu değilmiş. Gezi eylemlerinde de aktif rol oynamışlar, Soma'daki kömür faciasında da gerekli tepkiyi göstermişler... Ezilenin, ayrımcılığa uğrayanın beklentisiz yanında olmak en başta gelen politikalarıymış ve özel günlerde olsun, Onur Yürüyüşü zamanında olsun her türlü desteği sağlayacaklarını söylediler.
Bir taraftar grubu eşcinsellere destek vermek istiyor ama eşcinseller, transseksüellere ve diğer LGBTİ'ler ne düşünüyordu bu konuda? Ben şahsen farklı sivil toplum örgütleriyle temas halinde daha güçlü varolunacağına inananlardanım. Çünkü kendi içimizde nereye kadar varolabiliriz ki? Ama eşcinsellerimizin taraftar grubu gibi sesini yüksek perdeden çıkaran ve daha sert varoluş mücadelesi veren bir gruba yaklaşımı nasıl olurdu? Eşcinsellerin yapılarını, yumuşak tavırlarını, çekingenliklerini, hayata bakış açılarını, sistemi çok karşılarına almak istememelerini az-çok bildiğim için taraftar grubu gibi bir gruba sıcak bakmayacaklarını tahmin ediyordum ama bize yardım etmek isteyen bir elin ne sakıncası olabilirdi ki?
Bu mesafe LGBTİ'lerin spora uzak olmalarıyla alakalı olabilir miydi? Evet olabilirdi. Çünkü bir çok eşcinsele "maç izlemeye gidiyorum, maç yapmaya gidiyorum" dediğim zaman, "ne maçı?" diyorlardı şaşırarak. Yakıştıramıyolardı bir eşcinselin sporla ilgili olmasını. Eşcinsel ancak formda kalmak için spor yapabilirdi. Eğer kiloyla problemi yoksa spor uzak bir dünyadır eşcinseller için. Oysa sosyalleşmenin, hayata karışmanın, eşcinsel olarak varolabilmenin en güzel fırsatlarından biridir spor. Hatta eşcinselin normal bir insan olduğunu da gösterebilmenin bir fırsatı, "Aaa, eşcinsel ama bizimle eşit seviyede maç yapabiliyor" dedirterek, eşcinsellik hakkındaki önyargıları yıkabilmenin yollarından biridir. Eşcinseller tabiki de sportif faliyetlerde bulunuyorlar ama açık bir eşcinsel olarak değil. Kapalı bir eşcinsel olarak sportif anlamda sosyal olmanın da eşcinsel varoluşa hiçbir katkısı olmaz.
"Taşra" taraftar grubu bizleri beraber maç izlemeye davet etti, bizim buluşmalara da katılmak istedikleirni söyledi. Bence çok güzel bir teklifti bu. Çünkü bu sadece heteroseksüel dünyanın bizi tanıyarak önyargılarını yıkma fırsatı değil, biz LGBTİ'lerin de korkularını yenip dış dünya ile temas kurmaları için de bir fırsattı. Spor ve taraftarlığıyla birbirimize karşı önyargılarımızı yıkma, bir dönüşüm, daha doğrusu LGBTİ'lerin heteroseksizmi, eşcinsel karşıtlarını dönüştürme fırsatıydı. Sanmayınki bizimle dostluk kurmak isteyenler heteroseksist dünyanın anti homofobik kişileriydi. Hayır onlar da zamanında homofobiklermiş. Amaçları dönüşümü uzun vadeli bir şekilde yaygın hale getirmek. Bu taraftar grubu sadece futbol taraftar grubu değil ayrıca, Fenerbahçe'nin tüm branşlarının taraftarı.
Benim spora ilgim olduğu için eşcinsellik dışında bile spor grubuyla temas kurmak beni mutlu eder ama gerçekten düşündüğümüzde taraftarlık ülkemizde, hatta dünyada üst kimliklerden biri gibi. Mesela "Fenerbahçe Cumhuriyeti" deniyor Fenerbehçeliler için. Geçtiğimiz yıllarda Fenerbahçe ile ilgili bir birimin, federasyonun homofobisinden dolayı mesleğini yapamayan eşcinsel hakem Halil İbrahim Dinçdağ ile dostluk maçı yaptığını falan da biliyoruz. Ayrıca Gezi olaylarında taraftar gruplarının özgürlüğe, demokrasiye karşı pozitif tutumlarını da biliyoruz. Peki biz eşcinseller böyle büyük bir camianın küçük bir parçasıyla da olsa neden iletişim halinde olmayalım? Bizim amacımız sosyal yaşamda eşcinsel veya diğer LGBTİ'ler olarak varolmak değil mi? Sadece eşcinsellerin istediği gibi bir dünya da mümkün olmayacağına göre, hayatı heteroseksüellerle birlikte paylaşarak eşitliği, özgürlüğü, demokrasiyi yakalamak hem daha sağlıklı olacak, hem de uzun ömürlü olacaktır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder