ŞARKICI Niran Ünsal, “Kızım soyunmuş birbirine sürtünen insanları görüp ‘Anne bunlar ne yapıyor?’ diye sorunca artık isyan ettim. Yatak odalarımız televizyona taşındı. RTÜK ’e şikayet de ettim.” demiş.
Klipte insanlar ne yapıyor olabilirler? Müzik diliyle hayatı ifade ediyor olabilirler. Yatak odasına dair şeyle senin utandığın şeylerse, o senin sorunun hanımefendi. Herkes mahrem olmak zorunda değil. Herkes doğanın gerçeklerini ayıp karşılayıp, sonra da o gerçeklerle kendini gerçekleştirerek çelişik olmak zorunda da değil. Utanıyorsan sen de yaşama, yaşıyorsan utanma. Ayıp olan bir şey dört duvar arasında da aynı ayıptır, açıkta da.
Bir de neye göre ayıp? Herkes senin anlayışını benimsemek zorunda mı? Ama sen başkalarının anlayışına saygı duymak zorundasın sana uymasa da. Ben senin dört duvarına karışmıyorsam, sen de benim açık havama, açık medyama, açık görsel dünyama karışamazsın. Burasının hangi kültür olduğu önemli değil, insanların insan haklarına, birbirlerine saygı duymasıdır önemli olan.
Senin ahlak anlayışın benim ahlak anlayışımdan üstün olamaz. Sen belden aşağı bakabilirsin ahlaka, ben hak-huk çerçevesinde bakarım. Senin ahlakçılığının üstelik hiç kimseye faydası olmadığı gibi, zararı da olabilir. Ama benim ahlak anlayışımın zararı olmadığı gibi daha insanların, hayatın gerçeklerine yabancı kalmaması açısından faydalıdır. Çocuklar cinselliğe yabancı olarak büyütülürse, büyüyünce de elbette utanır cinsellikten, o da çocuklarına cinselliğin utanılacak bir şey olduğunu anlatır ve hayat boyu utana-sıkıla yaşarız cinselliğimizi, özgür yaşayanları da hedef gösteririz utancımıza.
Cinselik nedir; insanın yaparken keyif aldığı gibi yeme, içme, uyuma gibi temel ihtiyaçlarından, hayatın olmazsa olmazlarından biridir. Ve bunun her yaş dönemine göre bir anlatımı vardır. Cinsellik sevgi barındırır, aşkı barındırır, arzu barındırır ve istenilerek yapılan bir şeydir. Bunun utanılacak veya anlatılamayacak bir tarafı yoktur. Sen çocuklarına nasıl öğretirsen cinselliği, çocuk da ileride ona göre tutum takınacaktır cinselliğe karşı. Utansın mı istiyorsun cinsellikten? Gizlesin, saklasın pişmanlık mı duysun?
Cinselliğin çocuklara anlatılmamasının sebebi, çocuklara anlatılamayacak bir şey olmasından değil, kendimizin cinsellikle barışamamasından. Cinselliği yaşarız ama ayıp bir şeymiş gibi yaşarız. Gerçekten öyle bir şey mi cinsellik? Yoksa biz mi öyle zannediyoruz o şekilde koşullandığımız için?
Cinselliğin ayıp bir şey olduğunu pekiştirerek ne geçiyor elimize? Daha sağlıklı ve huzurlu bir toplum mu oluyoruz, yoksa bir biriyle kavga eden, hatta cinsellik yüzünden insanların birbirini katlettiği bir toplum mu oluyoruz? Sevişince mi güzel oluşuyoruz, sevişmeyince mi? Hele utanmadan sevişince çok daha güzel oluyoruz.
Yoksa utanmıyoruz da utanıyormuş gibi yapıp ikiyüzlü mü davranıyoruz? Topluma kendini ahlaklı bir şeklde kabul ettirmenin bir yolu mu bu cinsel ahlakçılık? Hadi senin ahlak anlayışın böyle-tutucu diyelim. Bu niye birileriyle paylaşılır ki? Ahlakçıysan ahlakçı, şikayet ettiysen şikayet ettin; bize ne? Çıkarına ahlakçılık yapmak mı uygun düşüyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder