17 Haziran 2014 Salı

Pamuş'uma da veda ediyorum

Çok büyük ihtimal bir kedime, Pamuş'uma da veda edeceğim bu gece veya yarın. Çünkü şu anda ölüm döşeğinde. Onunla konuşurken inleyerek cevap veriyor. Kedilerime neler olduğunu hala çözemedim. Kayboluyorlar veya zehirleniyorlar. Pamuş'da hiçbir belirti de yok zehirlendiğine dair. Çünkü hiç kusmadı. Zehirlenen kedilerimle benzerliği, 2 gün evden kaybolması, döndüğünde bir şey yememesi ve 1 gün içersinde güçten düşmesi, o gün veya ertesi gün bana veda etmesi, edecek olması.

Pamuş'u aynı cadde üzerindeki oyuncakçı bırakmıştı sokağa. Torununun kedi tüylerinden hasta olmaması için sokağa bırakılmıştı Pet Shop'tan alındıktan sonra. Bizim kedi ailesi başta onu kabul etmemişti ama o, bizim evi kedi oteli olarak görüp kalmıştı. Evdeki kedilerden 6 tanesi öldüğü halde o bugüne kadar gelebilmişti. Geçen seneki kalan yavrulardan Prenses'le de iyi kardeş olmuşlardı.

Ankara kedisi olan Pamuş, iki kere kaçırılmak istenmişti ve kurtarmıştım. Akıllıydı. Mutluluk mırıltılarını zıplayıp da bana sürünerek gösteriyordu. İsmiyle her çağırdığımda koşarak gelirdi yanıma. Bir de oburdu. Kendi mamasını yedikten sonra evdeki diğer kedilerin mamalarını da yerdi önlerinden ama son günlerde anlayamadığım bir şekilde bütün kedilerimin iştahı kesildi. Mamalarını değiştirdim, onu da yemediler.

Pamuş, sokak kedilerinden birinin bir-iki kere saldırısına maruz kaldı diğer kedilerim gibi. Korkuyordu sokak kedilerinden. O yüzden evden fazla da uzaklaşmazdı. Hep gözümün önündeydi. Hangi arada bir şey oluyor bu kedilere bilmiyorum. Tehlikenin uzakta olmadığından eminim ama kimseye bir şey diyemiyorum ki. Tek isteğim kediden nefret edenlerin, kendi nefretleri içersinde bir an evvel boğulmaları ve doğanın dengesine engel teşkil etmemeleri.

Diğer iki zehirlenen kedim gibi Pamuş'u koynuma almayacağım bu sefer. Kara'm ve Haydut'um inleye inleye ve kusa kusa öldüler kucağımda. Pamuş kusmuyor ama bu sefer cesaretim yok artık bir kedimin daha ölümünü seyretmeye.

Kedilerin şöyle bir özelliği var. Başlarına bir tehlike geldikten sonra ölmek için evden uzaklaşıyorlar ve müdahale evresi geçtikten sonra ölmek için eve geliyorlar ve yapılabilecek hiçbir şey kalmıyor. Pamuş'u yarın kendine gelmesi çok büyük bir sürpriz olur benim için ama içimden bir parça daha sökülmeye başladı şu anda. Pamuş giderken onunla gidecek çünkü o parçam. Artık hangi gezegende, evrenin hangi köşesinde buluşuruz bilmiyorum ama ruhlarımız bütünleştikten sonra ayrılmayacağımız garanti.

Şimdiden teşekkür ederim Pamuş'um, bu dünyada yüreğime dokunduğun için. Seni çok seviyorum, seni çok özleyeceğim, unutmayacağım.

Not: Pamuş bu sabah evden çıktıktan sonra dönmedi; ölmeye gitti çünkü. Güle güle Pamuş'um...

Pamuş'umun acı sesini duyduğumda sokak kedisi musallat olduğunu anlar ve koşardım dışarıya. Gene bir kedi sesi duydum ve koştum pencereye: Pamuş, Pamuş... Son kez seslendim Pamuş'uma...

2 yorum:

  1. Bence kedilerinizi kim zehirliyor bulun artık. ya da vazgeçin kedi beslemekten bilemiyorum. Bu işte bir iş var üzülüyorsunuz, okudukça ben de üzülüyorum.

    YanıtlaSil
  2. Evet ama kapıma gelen kediye de git diyemiyorum ne yazık ki... çaresizim bu konuda...

    YanıtlaSil